Funeral Singer - Norma Jean

It’s been so many years since the first time I died

The vultures have been gone for so long

The past starts again

But now it’s all been covered in ash

Dust yourself off and shine your bones cause

We’ve got a long way to go

I am the king of love to hate

You said we’d be together forever

I hope my candor doesn’t piss you off

But I wasn’t joking

Forever’s the last word I want to hear come out of your mouth

You are unchanged, why?

And no matter how it looks

I’m just now realizing they look better awake

Then they ever did asleep

The pieces are bursting together

I’ve been trying for so long to place them

Circles inside squares sparing and spoiling…

And now finally I’ve left

Burning and gasping for life

You’re drowning, but you’re not, you won’t

You are unchanged, why?

Unchanged.

How?

This is the only way.

Spit out the candles that keep me away from you

This is not an invitation.

This is my plea

I want to lay down in the trap you set for me

And wait in peace for you

I’m bleeding from the inside but nothing can protect myself from you

I want to lay down next to you and forget the world

The only people that exist are you and I

I want to look you in the eyes and count my blessings

You are so much more than just my other half

I’m telling you right now, I’d sell my soul for you

Het is zoveel jaren geleden sinds de eerste keer dat ik stierf

De gieren zijn al zo lang weg

Het verleden begint opnieuw

Maar nu is alles bedekt met as

Stof jezelf af en laat je botten glanzen want

We hebben nog een lange weg te gaan

Ik ben de koning van de liefde om te haten

Je zei dat we voor altijd samen zouden zijn

Ik hoop dat mijn openhartigheid je niet kwaad maakt

Maar ik maakte geen grapje

Voor altijd is het laatste woord dat ik uit je mond wil horen komen

U bent onveranderd, waarom?

En hoe het er ook uitziet

Ik realiseer me nu pas dat ze er wakker beter uitzien

Toen hebben ze ooit geslapen

De stukjes barsten in elkaar

Ik probeer ze al zo lang te plaatsen

Cirkels in vierkanten sparen en bederven...

En nu ben ik eindelijk vertrokken

Branden en snakken naar het leven

Je verdrinkt, maar dat doe je niet, dat doe je niet

U bent onveranderd, waarom?

Ongewijzigd.

Hoe?

Dit is de enige manier.

Spuug de kaarsen uit die me weghouden van jou

Dit is geen uitnodiging.

Dit is mijn pleidooi

Ik wil in de val gaan liggen die je voor me hebt gezet

En wacht in vrede op je

Ik bloed van binnenuit, maar niets kan mezelf tegen jou beschermen

Ik wil naast je liggen en de wereld vergeten

De enige mensen die bestaan ​​zijn jij en ik

Ik wil je in de ogen kijken en mijn zegeningen tellen

Je bent zoveel meer dan alleen mijn wederhelft

Ik zeg het je nu, ik zou mijn ziel voor je verkopen