Robots 3 Humans 0 - Norma Jean

Open that door;

I’ll follow you into that space

Where nothing is regretted then forgotten

Where is that grace that carries me out?

So strange it’s mine

It’s closed and locked

But if you open that door, it won’t be

Yesterday when, before the days of collapsing

And I’ll stand through all these lines just to make it back to you

Can you help me every step of the way?

We can bury that battle and bury the cause

There is nothing that I can say because I was wrong this time

Everyone knows cause they see the glare in our eyes

Be careful now, don’t drown yourself in sorrow

I was the one that built that cross and weighed you down and now I’ll carry on

till it’s over

And it’s over

Open die deur;

Ik volg je in die ruimte

Waar niets wordt betreurd en vervolgens wordt vergeten

Waar is die genade die mij uitdraagt?

Zo vreemd dat het van mij is

Het is gesloten en vergrendeld

Maar als je die deur opent, zal het niet zijn

Gisteren toen, vóór de dagen van instorten

En ik zal al deze regels doorstaan, alleen maar om terug naar jou te komen

Kun je me bij elke stap helpen?

We kunnen die strijd begraven en de zaak begraven

Er is niets dat ik kan zeggen omdat ik het deze keer bij het verkeerde eind had

Iedereen weet het, want ze zien de schittering in onze ogen

Wees nu voorzichtig, verdrink jezelf niet in verdriet

Ik was degene die dat kruis bouwde en je zwaar belastte en nu ga ik verder

tot het voorbij is

En het is voorbij