тайна - Ночные Снайперы

Я несу ее нежно, мою страшную тайну,

идеальную точность в оловянных запястьях.

Если ты вдруг заметишь мое отраженье,

я тебя огорчу, ты не сможешь простить мне

эти бесшумные жесты —

символы невозвращенья.

Мне ничего так не нужно.

Не открывай глаза.

Не открывай глаза.

Не открывай глаза.

Верь мне.

Я несу ее нежно, мою страшную тайну,

пеленаю и прячу глубоко под ключицу.

У тебя будет много настоящего в смерти,

предстоящего в жизни, только лучшее лучших.

Но ничего не случится.

Но ничего не случится.

Я несу ее нежно, мою страшную тайну

от звонка до звонка, от порога к порогу.

Если нам повезет, мы не встретимся больше,

не расстанемся на расстоянье в два дюйма.

Ты превращаешься в образ

беспрецедентный, как чудо.

Мне ничего так не нужно.

Не открывай глаза.

Не открывай глаза.

Не открывай глаза.

Поздно.

Трижды поздно.

Ik draag het teder, mijn verschrikkelijke geheim,

perfecte precisie in tinnen polsen.

Als je plotseling mijn spiegelbeeld opmerkt,

Ik zal je van streek maken, je zult me ​​niet kunnen vergeven

deze stille gebaren

symbolen van geen terugkeer.

Ik heb zoiets niet nodig.

Open je ogen niet.

Open je ogen niet.

Open je ogen niet.

Geloof me.

Ik draag het teder, mijn verschrikkelijke geheim,

inbakeren en verstoppen diep onder het sleutelbeen.

Je zult veel echts hebben in de dood,

in het leven komen, alleen het beste van het beste.

Maar er zal niets gebeuren.

Maar er zal niets gebeuren.

Ik draag het zachtjes, mijn verschrikkelijke geheim

van oproep tot oproep, van drempel tot drempel.

Als we geluk hebben, zien we elkaar niet meer

laten we geen vijf centimeter van elkaar verwijderd zijn.

Je verandert in een afbeelding

ongekend, als een wonder.

Ik heb zoiets niet nodig.

Open je ogen niet.

Open je ogen niet.

Open je ogen niet.

Laat.

Drie keer te laat.