рубеж - Ночные Снайперы

Когда придет зима

Когда наступит февраль

И черный фонарь

Станет желтым как янтарь

Я прикажу себе молчать

И не ходить в тот дом

Кому-то станет интересно

В чем беда

Я раньше не бывал

Так часто дома никогда

И я мечтал о телефоне,

А он для меня теперь ерунда

Но это просто рубеж и я к нему готов

Я отрекаюсь от своих прошлых слов

Я забываю обо всем я гашу свет

Нет мира кроме тех к кому я привык

И с кем не надо нагружать язык,

А просто жить рядом и чувствовать что жив

Когда ветра морские будут крепко дуть

Я постараюсь сразу лечь и уснуть

Я так давно и навсегда решил

К каждому звуку я буду готов,

Но в этом доме не предпримут ни малейших шагов

Обвиняя во всем сдутость шин

Но это просто рубеж и я к нему готов

Я отрекаюсь от своих прошлых слов

Я забываю обо всем я гашу свет

Нет мира кроме тех к кому я привык

И с кем не надо нагружать язык,

А просто жить рядом и чувствовать что жив

Когда пройдет много лет и я вернусь в тот дом

Где холодно всегда без огня и с огнем

Меня встретит хозяйка и посмотрит на часы

И тогда я пойму что мой дом сгорел

Я оставил все, а сам уцелел,

Но зачем я опять вернулся к тебе

Ведь это просто рубеж и я к нему готов

Я отрекаюсь от своих прошлых слов

Я забываю обо всем я гашу свет

Нет мира кроме тех к кому я привык

И с кем не надо нагружать язык,

А просто жить рядом и чувствовать что жив

Но это просто рубеж и я к нему готов

Я отрекаюсь от своих прошлых слов

Я забываю обо всем я гашу свет

Нет мира кроме тех к кому я привык

И с кем не надо нагружать язык,

А просто жить рядом и чувствовать что жив

Als de winter komt

Wanneer februari komt

En een zwarte lantaarn

Wordt geel als amber

Ik zal tegen mezelf zeggen dat ik moet zwijgen

En ga niet naar dat huis

Iemand zal geïnteresseerd zijn

Wat is het probleem

ik ben nog niet eerder geweest

Zo vaak thuis nooit

En ik droomde van een telefoon

En hij is nu onzin voor mij

Maar dit is slechts een mijlpaal en ik ben er klaar voor

Ik trek mijn eerdere woorden in

Ik vergeet alles, ik doe het licht uit

Er is geen wereld behalve degenen aan wie ik gewend ben

En met wie het niet nodig is om de tong te laden,

En gewoon om dichtbij te wonen en je levend te voelen

Als de zeewind hard waait

Ik zal proberen te gaan liggen en meteen te slapen

Ik heb zo lang geleden en voor altijd besloten

Ik zal klaar zijn voor elk geluid

Maar in dit huis zullen ze niet de minste beweging maken

De schuld geven aan lekke banden

Maar dit is slechts een mijlpaal en ik ben er klaar voor

Ik trek mijn eerdere woorden in

Ik vergeet alles, ik doe het licht uit

Er is geen wereld behalve degenen aan wie ik gewend ben

En met wie het niet nodig is om de tong te laden,

En gewoon om dichtbij te wonen en je levend te voelen

Wanneer vele jaren voorbijgaan en ik terugkeer naar dat huis

Waar het altijd koud is zonder vuur en met vuur

De gastvrouw zal me ontmoeten en op de klok kijken

En dan zal ik begrijpen dat mijn huis is afgebrand

Ik liet alles achter, maar ik overleefde,

Maar waarom kwam ik weer bij je terug?

Dit is tenslotte maar een mijlpaal en ik ben er klaar voor

Ik trek mijn eerdere woorden in

Ik vergeet alles, ik doe het licht uit

Er is geen wereld behalve degenen aan wie ik gewend ben

En met wie het niet nodig is om de tong te laden,

En gewoon om dichtbij te wonen en je levend te voelen

Maar dit is slechts een mijlpaal en ik ben er klaar voor

Ik trek mijn eerdere woorden in

Ik vergeet alles, ik doe het licht uit

Er is geen wereld behalve degenen aan wie ik gewend ben

En met wie het niet nodig is om de tong te laden,

En gewoon om dichtbij te wonen en je levend te voelen