по волнам твоих слез - Ночные Снайперы

По волнам твоих слёз я уеду домой,

Путь окончится мой в километре нуля.

Отпусти меня видишь какая луна.

Мы с тобой навсегда останемся здесь и отсюда уйдём.

Двадцать лет под стеклом, под крылами ночи,

В ожидании смысл, а во встречах прощай.

Опусти меня видишь моё ремесло,

Когда будет темно посиди помолчи, мы отсюда ушли.

Малахитовых глаз не беда, а мольба,

Я иду по степи только где же простор.

Отпусти меня видишь какая стрела

Высоко-высоко, закрой свою дверь мы отсюда ушли.

Вьётся пыль, а тоска притаилась в седле,

Уезжаю затем чтоб сказать себе всё.

Отпусти меня видишь я уже на коне,

А печальная птица сломала крыло возвращаясь домой.

По волнам твоих слёз я уеду домой,

Путь окончится мой в километре нуля.

Op de golven van je tranen zal ik naar huis gaan,

Mijn pad zal eindigen in een kilometer nul.

Laat me gaan kijken wat de maan is.

Jij en ik zullen hier voor altijd blijven en hier vertrekken.

Twintig jaar onder glas, onder de vleugels van de nacht,

Wachten op betekenis, maar vaarwel in vergaderingen.

Zet me neer, je ziet mijn ambacht

Als het donker is, zit je stil, we zijn hier vertrokken.

Malachietogen zijn geen probleem, maar een gebed,

Ik loop over de steppe, alleen waar is de ruimte.

Laat me gaan kijken wat een pijl

Hoog, hoog, doe je deur dicht, we zijn hier weg.

Stofkrullen en melancholie schuilt in het zadel,

Ik vertrek dan om mezelf alles te vertellen.

Laat me gaan, zie je, ik zit al op een paard,

En de droevige vogel brak zijn vleugel toen hij naar huis terugkeerde.

Op de golven van je tranen zal ik naar huis gaan,

Mijn pad zal eindigen in een kilometer nul.