она выпускает змей - Ночные Снайперы

Она выпускает змей, она улыбается мне.

Я вижу её силуэт в моём напротив окне.

Я двигаюсь ей навстречу, я пячусь назад.

Линзы не красят того, у кого слезятся глаза.

Она выпускает птиц, она открывает окно.

Она приглашает меня и дрожит, когда я смотрю на неё

В измученный шарф она незаметно прячет плечо.

Она покупает платки, она меняет зонты.

В её снах горячо.

Она променяла меня на пару дешёвых фраз.

Она испугалась меня, она захотела домой.

Она любит тонкие кольца и бледный фаянс.

Она вытирает пыль под песни мои.

Достойный альянс.

Она выпускает зайцев в дремучем лесу.

Сердечный вальсок, и в дороге теряется соль.

Она любит все, чего была лишена.

Мне нравится в ней перспектива уехать в Сибирь.

Не знаю зачем.

Мне было 17, ей было 143.

Моим откровением стали причуды её.

Она мне подарит краски, я нарисую её изнутри.

Понравится — плесну хлороформа ещё.

Дыши и смотри.

Она променяла меня на пару дешёвых фраз.

Она испугалась меня, она захотела домой.

Она любит тонкие кольца и бледный фаянс.

Она вытирает пыль под песни мои.

На пару дешёвых фраз.

Она испугалась меня, она захотела домой.

Она любит тонкие кольца и бледный фаянс.

Она вытирает пыль под песни мои.

Достойный альянс.

Ze laat vliegers los, ze lacht naar me.

Ik zie haar silhouet in mijn tegenoverliggende raam.

Ik ga naar haar toe, ik deins achteruit.

Lenzen schilderen niet degene die tranende ogen heeft.

Ze laat de vogels los, ze opent het raam.

Ze nodigt me uit en beeft als ik naar haar kijk

In een versleten sjaal verbergt ze onmerkbaar haar schouder.

Ze koopt sjaals, ze wisselt paraplu's.

Het is heet in haar dromen.

Ze ruilde me in voor een paar goedkope zinnen.

Ze was bang voor me, ze wilde naar huis.

Ze houdt van dunne ringen en bleek aardewerk.

Ze veegt het stof onder mijn liedjes.

Waardige alliantie.

Ze laat hazen los in een dicht bos.

Een stevige wals en onderweg zout verloren.

Ze houdt van alles wat haar is ontnomen.

Ik hou van het vooruitzicht om er mee naar Siberië te gaan.

Ik weet niet waarom.

Ik was 17, zij 143.

Haar eigenaardigheden werden mijn openbaring.

Ze zal me verf geven, ik zal haar van binnenuit tekenen.

Als je het leuk vindt, zal ik meer chloroform spetteren.

Adem en zie.

Ze ruilde me in voor een paar goedkope zinnen.

Ze was bang voor me, ze wilde naar huis.

Ze houdt van dunne ringen en bleek aardewerk.

Ze veegt het stof onder mijn liedjes.

Voor een paar goedkope zinnen.

Ze was bang voor me, ze wilde naar huis.

Ze houdt van dunne ringen en bleek aardewerk.

Ze veegt het stof onder mijn liedjes.

Waardige alliantie.