нецке - Ночные Снайперы

Я догораю и снова горю, догораю, но в полночь к дровам

Бледно скалясь, бросается мозг и трещит, и плетет кружева.

Ночь невесома и столь же важна, как вплывать в сны на правом боку

Прижимаясь к лопаткам твоим и ресницами — тут, по виску.

Припев:

Вот бы застыть навсегда нам в транскрипции звезд

Фигурками нецке в китовой печали из грез,

Чтобы легко оторваться и плавно шагнуть

И не бояться, когда нам удастся уснуть.

Я догораю и снова горю, к черту долгие лета — держись!

Близорукий мой мозг пока жив,

Так под обшивкой горят корабли, пряча самоубийства свои

Серой пахнут ожоги земли.

Припев:

Вот бы застыть навсегда нам в транскрипции звезд

Фигурками нецке в китовой печали из грез,

Чтобы легко оторваться и плавно шагнуть

И не бояться, когда нам удастся уснуть.

Я догораю и снова горю!!!

В амальгаме червонных цветов

Мозг куражится — давит смолу, погибать он еще не готов.

Но!

что вчера еще было живым, что вчера было частью меня

Превращается в шелковый снег и пригоршнями тает в морях.

Припев:

Вот бы застыть навсегда нам в транскрипции звезд

Фигурками нецке в китовой печали из грез,

Чтобы легко оторваться и плавно шагнуть

И не бояться, когда нам удастся уснуть.

Ik burn-out en brand opnieuw, burn-out, maar om middernacht naar het brandhout

Bleek grijnzend, de hersenen razen en knetteren en weeft kant.

De nacht is gewichtloos en net zo belangrijk als aan de rechterkant in dromen zweven

Druk tegen je schouderbladen en wimpers - hier, op de slaap.

Refrein:

Konden we maar voor altijd bevriezen in de transcriptie van sterren

Netsuk-beeldjes in walvisdroefheid uit dromen,

Om gemakkelijk weg te breken en soepel te stappen

En wees niet bang als het ons lukt om in slaap te vallen.

Ik brand op en brand opnieuw, naar de hel met lange zomers - wacht even!

Bijziende hersenen leven nog,

Dus schepen branden onder de huid en verbergen hun zelfmoorden

Brandwonden van de aarde ruiken naar zwavel.

Refrein:

Konden we maar voor altijd bevriezen in de transcriptie van sterren

Netsuk-beeldjes in walvisdroefheid uit dromen,

Om gemakkelijk weg te breken en soepel te stappen

En wees niet bang als het ons lukt om in slaap te vallen.

Ik brand op en brand weer!!!

In een amalgaam van rode bloemen

De hersenen zwiepen - het verplettert de hars, het is nog niet klaar om te sterven.

Maar!

dat gisteren nog leefde, dat gisteren een deel van mij was

Verandert in zijdezachte sneeuw en smelt in handenvol in de zeeën.

Refrein:

Konden we maar voor altijd bevriezen in de transcriptie van sterren

Netsuk-beeldjes in walvisdroefheid uit dromen,

Om gemakkelijk weg te breken en soepel te stappen

En wees niet bang als het ons lukt om in slaap te vallen.