коктебель - Ночные Снайперы

Отвези ты меня на море в январе — он случится завтра,

Чтобы море было не чёрным, без панам и обугленных спин туристов.

Отвези, ты же знаешь тропы где особенный шторм, а волны

Цвета глаз моих тёмно-зелёных, а в мороз абсолютно светлых.

Припев:

Я пишу в новом блокноте на субботах своим жутким почерком,

А декабрь не сдает позиций: високосит, как ему хочется.

Отвези ты меня на студёное, на янтарное, на январское,

На свиданье с моим одиночеством, не заметила как одна осталась я…

Мы встречаемся — странные люди, не меняемся — удручает.

Да я знаю: из этой встречи хорошего не получится.

Только ссоры — итальянские, только слёзы — будем мучиться

И я предлагаю расстаться до нового года расстаться,

До нового года расстаться — и каждый год будет праздник.

Припев:

Я пишу в новом блокноте на субботах своим жутким почерком,

А декабрь не сдает позиций: високосит, как ему хочется.

Отвези ты меня на студёное, на янтарное, на январское,

На свиданье с моим одиночеством, не заметила как одна осталась я…

Я пишу в новом блокноте на субботах своим жутким почерком,

А декабрь не сдает позиций: високосит, как ему хочется.

Отвези ты меня на студёное, на янтарное, на январское,

На свиданье с моим одиночеством, не заметила как одна осталась я…

Не заметила как одна осталась я…

Breng me naar de zee in januari - het zal morgen gebeuren,

Zodat de zee niet zwart is, zonder panamahoeden en verkoolde ruggen van toeristen.

Neem me mee, je kent de paden waar een speciale storm is, en de golven

De kleuren van mijn ogen zijn donkergroen en bij koud weer absoluut licht.

Refrein:

Ik schrijf op zaterdag in een nieuw notitieboekje in mijn vreselijke handschrift,

En december verliest geen terrein: het springt zoals het wil.

Breng me naar de kou, naar de barnsteen, naar de januari,

Op een date met mijn eenzaamheid, merkte ik niet hoe ik alleen werd gelaten ...

We ontmoeten - vreemde mensen, veranderen niet - deprimerend.

Ja, ik weet het: er komt niets goeds uit deze ontmoeting.

Alleen ruzies - Italiaans, alleen tranen - we zullen lijden

En ik stel voor om voor het nieuwe jaar uit elkaar te gaan, om uit elkaar te gaan,

Om voor het nieuwe jaar te vertrekken - en elk jaar zal er een vakantie zijn.

Refrein:

Ik schrijf op zaterdag in een nieuw notitieboekje in mijn vreselijke handschrift,

En december verliest geen terrein: het springt zoals het wil.

Breng me naar de kou, naar de barnsteen, naar de januari,

Op een date met mijn eenzaamheid, merkte ik niet hoe ik alleen werd gelaten ...

Ik schrijf op zaterdag in een nieuw notitieboekje in mijn vreselijke handschrift,

En december verliest geen terrein: het springt zoals het wil.

Breng me naar de kou, naar de barnsteen, naar de januari,

Op een date met mijn eenzaamheid, merkte ik niet hoe ik alleen werd gelaten ...

Ik merkte niet hoe ik alleen werd gelaten...