когда устанешь - Ночные Снайперы

Когда устанешь,

Скажи, что не права,

Скажи, что осень

Вошла в свои права,

Что солнце больше

Не греет ни черта,

Остыли море, берег,

Горы, ветер и луна.

А нынче белым мелом

Посыпает все кругом

Зима, одетая в кафтан

Расшитый серебром.

В ее руке звенящий бубен,

А в другой — метла,

Она дорожки, что ведут к тебе

Все замела.

Когда устанешь,

Тетради нотной лист

Раскрой и, может,

Ты сочинишь каприз.

Hастрой гитару —

Принцессу кратких снов.

И не держи комок в руке

Зажатый нежных слов.

А нынче белым мелом…

Когда устану, я

В последний свой приют

Приду, пусть даже там

Никого не ждут.

Весенним ветром

Влечу в свой rock-n-roll,

В процессе этом позабыв,

Где потолок, где пол…

А нынче белым мелом…

Als je moe wordt

Zeg dat het niet klopt

Zeg dat het herfst is

Ik ben mijn rechten aangegaan,

dat de zon groter is

Verwarmt geen verdomd ding

Afgekoeld de zee, de kust,

Bergen, wind en maan.

En nu met wit krijt

Spetters rondom

Winter gekleed in kaftan

Geborduurd met zilver.

In haar hand is een rinkelende tamboerijn,

En in de andere - een bezem,

Zij is het pad dat naar jou leidt

Allemaal opgeslokt.

Als je moe wordt

Notitieboekjes bladmuziek

Open en misschien

Je gaat een caprice componeren.

Stem je gitaar -

De prinses van korte dromen.

En houd geen brok in je hand

Ingesloten door tedere woorden.

En nu met wit krijt...

Als ik moe ben, ik

Naar je laatste schuilplaats

Ik zal komen, ook al is er

Er wordt niemand verwacht.

lente wind

Ik sleep je mee in mijn rock-n-roll,

In het proces, vergeten

Waar is het plafond, waar is de vloer...

En nu met wit krijt...