когда горит свет - Ночные Снайперы

Когда горит свет,

и капли дождя

поют для той,

которая спит,

и апрельский туман,

нервы теребя,

падает головой

на теплый гранит.

Пахнет гарью лесов

и тёплой травой.

Я к тебе не иду:

в твоей квартире темно.

И мне трудно дышать,

и мне трудно бежать.

Я узнала мягкость губ.

Я не боюсь ничего.

А на пропеллере сталь.

А в квартире моей

только пыль от вещей,

не знавших уют.

Мне уже хорошо —

я вижу окно.

И во вздохе ночном —

Твой последний салют.

Als het licht aan is

en regendruppels

zingen voor de ene

wie slaapt

en aprilmist

zenuwachtige zenuwen,

valt hoofd naar beneden

op warm graniet.

Ruikt naar brandend hout

en warm gras.

Ik ga niet naar jou:

het is donker in je appartement.

En het is moeilijk voor mij om te ademen

en het is moeilijk voor mij om te rennen.

Ik herkende de zachtheid van de lippen.

Ik ben nergens bang voor.

En er zit staal op de propeller.

En in mijn appartement

alleen stof van dingen,

die geen troost kende.

met mij gaat het al goed

Ik zie een raam.

En in de adem van de nacht -

Je laatste groet.