этот дом - Ночные Снайперы

Этот дом был приветлив, но едва ли он для нас не покрыт был толстым льдом.

И ко мне вы, наклонившись, прошептали: «Отрекаются любя, но только не вдвоем,

Но только не вдвоем, но только не вдвоем, но только не вдвоем…»

Припев:

О тебе, о тебе, о тебе и с тобой не я.

Дай мне сил закрыть глаза, помоги уйти на небеса, соедини на них нас двоих.

В темноте полупустого кинотеатра боль впилась в давно распухшие виски.

Незнакомые глаза мне улыбались, так похоже на тебя, но не знавшие тоски,

Не знавшие тоски, не знавшие тоски, не знавшие тоски…

Припев:

О тебе, о тебе, о тебе и с тобой не я.

Дай мне сил закрыть глаза, помоги уйти на небеса, соедини на них нас двоих.

О тебе, о тебе, о тебе и с тобой не я.

Дай мне сил закрыть глаза, помоги уйти на небеса, соедини на них нас двоих.

Dit huis was vriendelijk, maar het was voor ons nauwelijks bedekt met dik ijs.

En jij, voorovergebogen, fluisterde tegen mij: "Ze zien af ​​van liefde, maar alleen niet samen,

Maar alleen niet samen, maar alleen niet samen, maar alleen niet samen ... "

Refrein:

Over jou, over jou, over jou en met jou ben ik niet.

Geef me de kracht om mijn ogen te sluiten, help me naar de hemel te gaan, verenig ons tweeën op hen.

In de duisternis van de halflege bioscoop groef de pijn in zijn lang gezwollen slapen.

Onbekende ogen glimlachten naar me, zo gelijk aan jou, maar zonder verlangen te kennen,

Zij die het verlangen niet kenden, kenden het verlangen niet, kenden het verlangen niet...

Refrein:

Over jou, over jou, over jou en met jou ben ik niet.

Geef me de kracht om mijn ogen te sluiten, help me naar de hemel te gaan, verenig ons tweeën op hen.

Over jou, over jou, over jou en met jou ben ik niet.

Geef me de kracht om mijn ogen te sluiten, help me naar de hemel te gaan, verenig ons tweeën op hen.