черно-белый король - Ночные Снайперы

Для чего этот звук стал наградой за смерть, для кого ты танцуешь на небе

фокстрот?

Ничего не приносит мне дней круговерть, никого не зовёт твой измученный рот.

Твоя тень обнимает за плечи меня, высота отрывает печаль от земли.

Нам с тобой не хватило вчерашнего дня, на снегу — дым костров да кругом корабли.

Припев:

Я не знаю, что опять со мной!

Зову я — Небо, небо!

Где ты, чёрно-белый мой король?

Но глупо ждать ответа.

Ночь, сырая мгла и раскалённые угли, но нет тепла.

Твоя тень обнимает за плечи меня, высота отрывает печаль от земли.

Нам с тобой не хватило вчерашнего дня, на снегу — дым костров да кругом корабли.

Припев:

Я не знаю, что опять со мной!

Зову я — Небо, небо!

Где ты, чёрно-белый мой король?

Но глупо ждать ответа.

Ночь, сырая мгла и раскалённые угли, но нет тепла.

Я молю тебя, мой чёрно-белый король, стань кольцом на моей терпеливой руке,

Не считай наши встречи изящной игрой, не держи свою дверь на английском замке.

Но одна я останусь, а ты не придёшь, темнота моё горло сожмёт тишиной,

Солнца луч прикоснётся к холодным губам и мольба сольётся с кирпичной стеной.

Я не знаю, что опять со мной…

Waarom werd dit geluid een beloning voor de dood, voor wie dans je in de lucht?

foxtrot?

Niets brengt me wervelwinddagen, niemand wordt geroepen door je uitgeputte mond.

Je schaduw omhelst mijn schouders, hoogte scheurt verdriet van de grond.

Jij en ik hebben gisteren gemist, in de sneeuw - de rook van vreugdevuren en schepen rondom.

Refrein:

Ik weet weer niet wat er met me aan de hand is!

Ik roep - Hemel, hemel!

Waar ben je, mijn zwart-witte koning?

Maar het is dwaas om op een antwoord te wachten.

Nacht, vochtige nevel en hete kolen, maar geen hitte.

Je schaduw omhelst mijn schouders, hoogte scheurt verdriet van de grond.

Jij en ik hebben gisteren gemist, in de sneeuw - de rook van vreugdevuren en schepen rondom.

Refrein:

Ik weet weer niet wat er met me aan de hand is!

Ik roep - Hemel, hemel!

Waar ben je, mijn zwart-witte koning?

Maar het is dwaas om op een antwoord te wachten.

Nacht, vochtige nevel en hete kolen, maar geen hitte.

Ik smeek je, mijn zwart-witte koning, word een ring aan mijn geduldige hand,

Beschouw onze ontmoetingen niet als een elegant spel, houd uw deur niet op een Engels slot.

Maar ik zal alleen blijven, en jij zult niet komen, de duisternis zal mijn keel dichtknijpen met stilte,

Een zonnestraal zal de koude lippen raken en het gebed zal versmelten met de bakstenen muur.

Ik weet weer niet wat er met me aan de hand is...