бу-бу - Ночные Снайперы

Он был печальный и серьёзный, он вернулся к жене,

Цветы по-прежнему не пахли на немытом окне.

Как на войне, подумал он, в той стороне откуда я растут деревья.

Мотор свернулся эмбрионом в животе гаража,

Он вымыл шею две руки и сел за стол не спеша,

Хотелось спать смотреть кино, что абсолютно всё равно, когда устанешь.

Припев:

Как это весело спешить к тебе на полном ходу, я знаю точно что к тебе сегодня

снова приду,

А остальное за спиною не догонит, не поймает, тот кто помнит понимает, понимает.

Наутро серые кварталы проносились стеной,

Он как всегда пришёл последним и с больной головой.

Как на войне, подумал он, в той стороне откуда я друг другу рады.

И понедельник покатился первым камнем с горы,

Так неохотно и печально, но до первой поры,

Когда пройдёт ещё пять дней и можно будет будет к ней, плевать что дальше.

Припев:

Как это весело спешить к тебе на полном ходу, я знаю точно что к тебе сегодня

снова приду,

А остальное за спиною не догонит, не поймает, тот кто помнит понимает, понимает.

Пришли чужие, попросили с ними выпить вина,

Она стояла у плиты, хотя не мёрзла она,

Кричали дети во дворе и шахматисты как один глотали пешек

Она погладила собаку по широкому лбу

И почему-то вспомнила про птичку и про бу-бу,

Какая странная весна и это будет допоздна, холодным летом.

Припев:

Как это весело спешить к тебе на полном ходу, я знаю точно что к тебе сегодня

снова приду,

А остальное за спиною не догонит, не поймает, тот кто помнит понимает, понимает.

Как это весело спешить к тебе на полном ходу, я знаю точно что к тебе сегодня

снова приду,

А остальное за спиною не догонит, не поймает, тот кто помнит понимает, понимает.

Он был печальный и серьёзный…

Hij was verdrietig en serieus, hij keerde terug naar zijn vrouw,

De bloemen roken nog steeds niet op het ongewassen raam.

Als in een oorlog, dacht hij, groeien er bomen in de richting van waar ik ben.

De motor rolde op in de buik van de garage

Hij waste zijn nek met beide handen en ging langzaam aan tafel zitten,

Ik wilde slapen om een ​​film te kijken, wat absoluut hetzelfde is als je moe wordt.

Refrein:

Hoe leuk is het om op volle snelheid naar je toe te rennen, ik weet precies wat ik je vandaag kan zien

ik zal opnieuw komen

En de rest achter de rug zal niet inhalen, zal niet vatten, degene die het zich herinnert begrijpt, begrijpt.

's Morgens raasden de grijze wijken als een muur voorbij,

Zoals altijd kwam hij als laatste en met een pijnlijk hoofd.

Als in een oorlog, dacht hij, in de richting van waaruit ik blij ben voor elkaar.

En maandag rolde de eerste steen van de berg,

Dus met tegenzin en droevig, maar tot de eerste keer,

Als er nog vijf dagen verstrijken en het mogelijk is om haar te bezoeken, kan het me niet schelen wat er daarna gebeurt.

Refrein:

Hoe leuk is het om op volle snelheid naar je toe te rennen, ik weet precies wat ik je vandaag kan zien

ik zal opnieuw komen

En de rest achter de rug zal niet inhalen, zal niet vatten, degene die het zich herinnert begrijpt, begrijpt.

Vreemdelingen kwamen, gevraagd om wijn met hen te drinken,

Ze stond bij de kachel, hoewel ze niet bevroor,

Kinderen schreeuwden in de tuin en schakers slikten pionnen als één in

Ze streelde het brede voorhoofd van de hond

En om de een of andere reden herinnerde ik me de vogel en boe-boe,

Wat een vreemde lente en het wordt een late, koude zomer.

Refrein:

Hoe leuk is het om op volle snelheid naar je toe te rennen, ik weet precies wat ik je vandaag kan zien

ik zal opnieuw komen

En de rest achter de rug zal niet inhalen, zal niet vatten, degene die het zich herinnert begrijpt, begrijpt.

Hoe leuk is het om op volle snelheid naar je toe te rennen, ik weet precies wat ik je vandaag kan zien

ik zal opnieuw komen

En de rest achter de rug zal niet inhalen, zal niet vatten, degene die het zich herinnert begrijpt, begrijpt.

Hij was verdrietig en serieus...