Who You Are - Nichole Nordeman

I was certain that i knew You

At the tender age of twelve

You’d so often been described by those

Who said they knew You well

Dark and rugged in Your thirties

With a smile as bright as Your robe

Every teacher, every preacher

With the very best intent

Found new ways to hide the mystery

Replaced by common sense

And to know You was to keep You in my pocket

So easy to hold

I know I can’t explain You

I would not even try to And yet it’s clear that You are here beside me I marvel and i wonder

So near and somehow still so far

What makes You who You are?

It is easy to insist

On what is packaged and precise

And dismiss the clear suspicion

That You’re bigger than we’d like

It is tempting to regard You as familiar

In so many ways

I’ve tried to draw these lines around You

A definition or an absolute

But i could not be satisfied with black or white

There is so much more

There is so much You

Ik wist zeker dat ik je kende

Op de prille leeftijd van twaalf

Je bent zo vaak door hen beschreven

Wie zei dat ze je goed kenden?

Donker en ruig in de jaren dertig

Met een glimlach zo helder als je gewaad

Elke leraar, elke prediker

Met de allerbeste bedoelingen

Nieuwe manieren gevonden om het mysterie te verbergen

Vervangen door gezond verstand

En om te weten dat je was om je in mijn zak te houden

Zo gemakkelijk vast te houden

Ik weet dat ik je niet kan uitleggen

Ik zou het niet eens proberen En toch is het duidelijk dat U hier naast me bent Ik verwonder me en ik vraag me af

Zo dichtbij en op de een of andere manier nog steeds zo ver

Wat maakt jou tot wie je bent?

Het is gemakkelijk om erop te staan

Op wat is verpakt en precies

En verwerp de duidelijke verdenking

Dat je groter bent dan we zouden willen

Het is verleidelijk om U als vertrouwd te beschouwen

Op zoveel manieren

Ik heb geprobeerd deze lijnen om je heen te trekken

Een definitie of een absoluut

Maar ik kon niet tevreden zijn met zwart of wit

Er is nog veel meer

Er is zoveel jij