Farben des Lebens - Nazar, RAF 3.0

Es war das erste und das letzte mal

Dass der Perser mit 'nem Messer kam

Heut schreib ich Verse mit dem rechten Arm

Schmerzen die im Herzen waren

Färbten in den letzten Jahren

Meine Seele permanent in grellen Farben

(Denn) bei meiner Geburt war noch die Weste weiß

Doch mit der Zeit wurd die Weste leicht (gelb)

Denn wir hatten kein (Geld) und der Krieg brach aus

Ja wir mussten schnell (weg), und das Ziel war blau

Ab nach Wien, denn Europa war frei

Zu unsrem Glück regierte hier die rote Partei

Die große Silbervilla sah zwar von außen recht nett aus

Doch wir wohnten in nem Heim, andre hausten im Penthouse

Da draußen wars hellgrau, wie die Wolken der Stadt

Ich baute mir mit grünen Scheinen einen goldenen Park

Ich sollte den Tag genießen weil die Seele sonst schwarz wird

Ich frag mich, warum ist mein Leben so farbig

Denn es war schwarz, grau, mal rot mal weiß (weiß)

Düster wie die Nacht wenn der Mond grad scheint

(Und alles zusammen ergibt einen bunten Kreis)

Doch ich wart auf die Farbe die meine Wunden heilt

Es hat geglänzt, war matt so wie Gold oder Stein (Stein)

Hell wie der Tag wenn die Sonne grad scheint

(Situationen die sich irgendwann mal grad ergeben)

Färben meine Farben des Lebens

(Und alles zusammen ergibt einen bunten Kreis, Kreis, Kreis, Kreis…)

Ich wollte leben wie ein reicher Scheich

Als Zeitvertreib, trieb ichs bunt wie die Farben meiner Scheine zeign

Denn mein Lifestyle gleicht, einem weißen Hai

Der einsam bleibt weil nur Gott mir hier meist verzeiht

(Denn) zu meinem Geburtstag als ich 18 wurd

Sah ich rot nach paar Flaschen pur (ex)

Meine damalige (ex) wollte (sex)

Mit nem Blondschopf, und meine Farben waren (weg)

Ich war nonstop (blau) und mischte grünes Zeug mit Tabak

Ein paar Jahre später übt ich meine Bühnenshow mit Arash

(Und auch) wenn ich mein eigener Agent war

Schlug ich meinen Feinden ein paar Feilchen in Magenta?

Jetzt (jetzt) bin ich der (Schwarz)kopf (frag) doch mal nach

Heute leb ich in nem goldenen Sarg

Ich sollte den Tag genießen, weil die Seele sonst schwarz wird

Ich frag mich, warum ist mein Leben so farbig

Het was de eerste en de laatste keer

Dat de Pers met een mes kwam

Vandaag schrijf ik verzen met mijn rechterarm

Pijnen die in het hart zaten

Gekleurd in de afgelopen jaren

Mijn ziel permanent in felle kleuren

(Omdat) toen ik werd geboren, mijn vest nog wit was

Maar na verloop van tijd werd het vest licht (geel)

Omdat we geen (geld) hadden en de oorlog uitbrak

Ja, we moesten (snel) wegkomen en het doelwit was blauw

Op naar Wenen, want Europa was vrij

Gelukkig voor ons regeerde de Rode Partij hier

De grote zilveren villa zag er van buiten heel mooi uit

Maar we woonden in een huis, anderen woonden in een penthouse

Het was daar lichtgrijs, zoals de stadswolken

Ik heb voor mezelf een gouden park gebouwd met groene biljetten

Ik zou van de dag moeten genieten, want anders wordt mijn ziel zwart

Ik vraag me af waarom mijn leven zo kleurrijk is

Omdat het zwart was, grijs, soms rood, soms wit (wit)

Donker als de nacht als de maan schijnt

(En alles samen maakt een kleurrijke cirkel)

Maar ik wacht op de kleur die mijn wonden heelt

Het scheen, was mat als goud of steen (steen)

Helder als de dag waarop de zon schijnt

(Situaties die zich op een bepaald moment voordoen)

Verf mijn kleuren van het leven

(En alles samen maakt een kleurrijke cirkel, cirkel, cirkel, cirkel...)

Ik wilde leven als een rijke sjeik

Als tijdverdrijf deed ik het kleurrijk, zoals de kleuren van mijn bankbiljetten laten zien

Omdat mijn levensstijl is als een grote witte haai

Wie blijft er eenzaam omdat alleen God me hier meestal vergeeft

(Omdat) voor mijn verjaardag toen ik 18 werd

Ik zag rood na een paar flessen puur (ex)

Mijn voormalige (ex) gezochte (seks)

Met een blonde jongen, en mijn kleuren waren (verdwenen)

Ik was non-stop (blauw) groene dingen aan het mixen met tabak

Een paar jaar later oefen ik mijn show met Arash

(En ook) als ik mijn eigen agent was

Heb ik een paar magenta viooltjes op mijn vijanden geslagen?

Nu (nu) ben ik de (zwarte) kop (vraag) mij

Vandaag woon ik in een gouden kist

Ik zou van de dag moeten genieten, anders wordt mijn ziel zwart

Ik vraag me af waarom mijn leven zo kleurrijk is