Снежная роза - Натали

В седой зимний вечер хочется тайны мне, печальные свечи нежно тают во тьме.

Я снежная роза, мне силы метель дает, в объятьях мороза страстно сердце поет.

Припев:

Серебром на ресницах моих снег дрожит,

Серебром так искрится мой стих, так горит,

Зимою снова мир околдован.

Невидимой кистью наносит мороз узор, о нем мои мысли с ним горящий мой взор.

В холодную сказку рисунок меня унес, в страну белых красок и серебряных роз,

роз.

Припев:

Серебром на ресницах моих снег дрожит,

Серебром так искрится мой стих, так горит,

Зимою снова мир околдован.

Серебром на ресницах моих снег дрожит,

Серебром так искрится мой стих, так горит,

Зимою снова мир околдован.

Серебром на ресницах моих снег дрожит,

Серебром так искрится мой стих, так горит,

Зимою снова мир околдован.

Серебром на ресницах моих снег дрожит,

Серебром так искрится мой стих, так горит,

Зимою снова мир околдован.

Op een grijze winteravond wil ik geheimen, droevige kaarsen smelten zachtjes in de duisternis.

Ik ben een sneeuwroos, een sneeuwstorm geeft me kracht, in de armen van de vorst zingt mijn hart hartstochtelijk.

Refrein:

Sneeuw trilt als zilver op mijn wimpers,

Mijn vers schittert als zilver, het brandt zo,

In de winter is de wereld weer betoverd.

Met een onzichtbare kwast wordt er rijp op het patroon aangebracht, mijn gedachten gaan erover, mijn ogen branden ermee.

De tekening nam me mee naar een koud sprookje, naar een land van witte kleuren en zilveren rozen,

rozen.

Refrein:

Sneeuw trilt als zilver op mijn wimpers,

Mijn vers schittert als zilver, het brandt zo,

In de winter is de wereld weer betoverd.

Sneeuw trilt als zilver op mijn wimpers,

Mijn vers schittert als zilver, het brandt zo,

In de winter is de wereld weer betoverd.

Sneeuw trilt als zilver op mijn wimpers,

Mijn vers schittert als zilver, het brandt zo,

In de winter is de wereld weer betoverd.

Sneeuw trilt als zilver op mijn wimpers,

Mijn vers schittert als zilver, het brandt zo,

In de winter is de wereld weer betoverd.