Он с моря дул - Натали

Я знаю — этот ветер

Наделал много шума.

На крыльях он своих меня

Сюда принес издалека.

Я знаю- этот ветер,

Что он тогда задумал:

Ревнивый, он решил меня

Не отпускать, не отпускать, ага!

Он с моря дул, песком бросался,

В горах летал, в лесах бродил.

Он на беду мне повстречался,

Но он любил меня, любил!

Мы с ним везде бывали

И всюду с ним летали.

Мне ветер лучшим другом стал

И у тебя меня забрал.

Но ни к чему тревоги

И ни к чему печали:

Я знаю, что вернусь к тебе-

Да лишь бы ты меня позвал, позвал!

Он с моря дул, песком бросался,

В горах летал, в лесах бродил.

Он на беду мне повстречался,

Но он любил меня, любил!

Но он любил меня, любил!

Он с моря дул, песком бросался,

В горах летал, в лесах бродил.

Он на беду мне повстречался,

Но он любил меня, любил!

Но он любил меня, любил!

Ik ken deze wind

Maakte veel lawaai.

Op de vleugels is hij zijn ik

Van ver hierheen gebracht.

Ik ken deze wind

Wat dacht hij toen:

Jaloers, besloot hij mij

Laat niet los, laat niet los, yeah!

Hij blies uit de zee, gooide zand,

Hij vloog in de bergen, zwierf door de bossen.

Hij ontmoette mij tot mijn ongeluk,

Maar hij hield van me, hield van me!

We waren overal met hem

En ze vlogen overal met hem mee.

De wind is mijn beste vriend geworden

En hij nam me van je af.

Maar niets om je zorgen over te maken

En geen behoefte aan verdriet:

Ik weet dat ik naar je zal terugkeren -

Ja, als je me maar belde, belde me!

Hij blies uit de zee, gooide zand,

Hij vloog in de bergen, zwierf door de bossen.

Hij ontmoette mij tot mijn ongeluk,

Maar hij hield van me, hield van me!

Maar hij hield van me, hield van me!

Hij blies uit de zee, gooide zand,

Hij vloog in de bergen, zwierf door de bossen.

Hij ontmoette mij tot mijn ongeluk,

Maar hij hield van me, hield van me!

Maar hij hield van me, hield van me!