Wasn't That a Mighty Storm - Nanci Griffith

Wasn’t that a mighty storm

Wasn’t that a mighty storm in the morning

Say, wasn’t that a mighty storm

Blew all the people away

Well, Galveston had a sea wall

Meant to keep the water down

High tide from the ocean

Sent water over Galveston

Yeah, year was 1900

Fifty long years ago

Death came walking on the water that day

Death calls, you gotta go

Now the trumpets, they sounded warning

Said it’s time to leave this place

But no one thought about leaving town

Til death stared them in the face

Right then the sea started boiling

A thing that no ship could stand

I thought I heard a captain crying out

Somebody save a drowning man

They had two trains loaded

With people trying to leave town

Tracks gave way to the water now

And all of those people drowned

I said the year was 1900

Fifty long years ago

Death came walking on the water

Death calls, you gotta go

I said Death, your hands are clammy

You got them on my knee

You came and threw a stone at my mother

And now you’re coming after me

Was dat geen machtige storm?

Was dat niet een enorme storm in de ochtend?

Zeg, was dat niet een machtige storm?

Blies alle mensen weg

Nou, Galveston had een zeewering

Bedoeld om het water laag te houden

Hoogwater uit de oceaan

Stuurde water over Galveston

Ja, jaar was 1900

Vijftig jaar geleden

De dood kwam die dag over het water lopen

De dood roept, je moet gaan

Nu de trompetten, ze klonken waarschuwing

Zei dat het tijd was om deze plek te verlaten

Maar niemand dacht eraan de stad te verlaten

Tot de dood hen in het gezicht staarde

Op dat moment begon de zee te koken

Een ding dat geen enkel schip zou kunnen verdragen

Ik dacht dat ik een kapitein hoorde schreeuwen

Iemand redt een verdrinkende man

Ze hadden twee treinen geladen

Met mensen die de stad proberen te verlaten

Sporen maakten nu plaats voor het water

En al die mensen zijn verdronken

Ik zei dat het jaar 1900 was

Vijftig jaar geleden

De dood kwam lopend op het water

De dood roept, je moet gaan

Ik zei Dood, je handen zijn klam

Je hebt ze op mijn knie

Je kwam en gooide een steen naar mijn moeder

En nu kom je achter mij aan