Radio Fragile - Nanci Griffith

We all said you’d never make it

'cause you had that fragile heart

And you were odd within the ways of the social

You through a caution to us all

And now when the late night drinkers gather for their falls

Someone says they’ve seen you out there laughing at us all

You mourned the cause of discontent with those who couldn’t lose the dark

From the broad of daylight to half spent stars just waiting dusk to fall

Tell me, what the hell were you saying?

Was there a point at to it all?

Oh, and did they really see you out there laughing at us all

Is there anybody out there?

Is there anybody out there?

Oh, were you really out there laughing at us all?

The midnight boy from Minnesota shut you down and stole the show

They say that you bitter in your anguish

'cause it was you they ought to hold

You wore your causes on your sleeve like a beacon wears the dark

It’s only right you should be out there laughing at us all

Now you are only dust for art

You’re a shadow to recall

For all those late night drinkers in their ragged lonely bars

And we all said you’d never make it 'cause you had that fragile heart

Now, all our hearts you held are wasted

You’re out there laughing at us all

Chorus (Twice)

We zeiden allemaal dat je het nooit zou halen

omdat je dat fragiele hart had

En je was vreemd op de manieren van de sociale

U door middel van een waarschuwing aan ons allemaal

En nu wanneer de nachtelijke drinkers zich verzamelen voor hun val

Iemand zegt dat ze je hebben zien lachen om ons allemaal

Je rouwde om de oorzaak van ontevredenheid met degenen die het duister niet konden verliezen

Van het brede daglicht tot half verbruikte sterren die wachten op de schemering om te vallen

Vertel me, wat zei je in godsnaam?

Was er een punt in dit alles?

Oh, en hebben ze je echt zien lachen om ons allemaal?

Is daar iemand?

Is daar iemand?

Oh, was je echt aan het lachen om ons allemaal?

De middernachtjongen uit Minnesota sloot je af en stal de show

Ze zeggen dat je bitter bent in je angst

omdat jij het was die ze moesten vasthouden

Je droeg je doelen op je mouw zoals een baken het donker draagt

Het is alleen maar goed dat je ons allemaal uitlacht

Nu ben je alleen maar stof voor kunst

Je bent een schaduw om je te herinneren

Voor al die nachtelijke drinkers in hun haveloze eenzame bars

En we zeiden allemaal dat je het nooit zou halen omdat je dat fragiele hart had

Nu zijn al onze harten die je vasthield, verspild

Je lacht ons allemaal uit

Koor (tweemaal)