Pearl's Eye View (The Life of Dickey Chapelle) - Nanci Griffith

Oh, she was high up there in the air

Caught still by a soldier’s stare

Whenever it was men amongst men

Down upon the land

And she followed those mothers' sons

She felt the thunder of their guns

From a pearl’s eye view, just a camera in her hand

She was born Georgette but the name

Didn’t suit her well

So, she blew out of Wisconsin as Dickey Chapelle

So, she flew with a pilot’s pride

The first witness to either side

She carried relief to the lost ones

Between the bombs

And we saw it all through her lens

She knew she’ll go back again

When the call rang out once more from Vietnam

She’s been through this before

She’ll tell ya war is hell

Her pearl earrings caught the light

On Dickey Chapelle

Oh, that’s the way it was

She was the only one to tell

In 1962

She blew the whistle loud and clear

Now we trace her wings

In her footsteps without fear

To the front lines where she fell

Where she lies still

But she’s still there

It was 1965

Over Chu Lai in a free fall dive

In a dawn patrol to cover the dead zone ground

She tiptoed through the land mines

All along the enemy lines

But she never saw the one that took her down

She captured the bloody pearls of war so well

That war was bound to steal the end of Dickey Chapelle

Dickey Chapelle (from a pearl’s eye view)

Dickey Chapelle (from a pearl’s eye view)

Dickey Chapelle (from a pearl’s eye view)

Dickey Chapelle

Oh, ze was daar hoog in de lucht

Nog steeds betrapt door de blik van een soldaat

Wanneer het mannen onder mannen was

Beneden op het land

En ze volgde de zonen van die moeders

Ze voelde de donder van hun geweren

Vanuit een parelperspectief, alleen een camera in haar hand

Ze werd geboren als Georgette, maar de naam

Staat haar niet goed

Dus blies ze uit Wisconsin als Dickey Chapelle

Dus vloog ze met de trots van een piloot

De eerste getuige van beide kanten

Ze bracht opluchting naar de verlorenen

Tussen de bommen

En we zagen het allemaal door haar lens

Ze wist dat ze weer terug zou gaan

Toen de oproep weer klonk vanuit Vietnam

Ze heeft dit eerder meegemaakt

Ze zal je vertellen dat oorlog een hel is

Haar pareloorbellen vingen het licht

Op Dickey Chapelle

Oh, zo was het

Zij was de enige die het vertelde

in 1962

Ze blies luid en duidelijk op de fluit

Nu volgen we haar vleugels

Zonder angst in haar voetsporen

Naar de frontlinies waar ze viel

Waar ze nog steeds ligt

Maar ze is er nog

Het was 1965

Over Chu Lai in een vrije valduik

In een ochtendpatrouille om het terrein van de dode zone te dekken

Ze liep op haar tenen door de landmijnen

Langs de vijandelijke linies

Maar ze zag nooit degene die haar neerhaalde

Ze heeft de bloedige parels van de oorlog zo goed gevangen

Die oorlog zou zeker het einde van Dickey Chapelle stelen

Dickey Chapelle (vanuit een pareltje)

Dickey Chapelle (vanuit een pareltje)

Dickey Chapelle (vanuit een pareltje)

Dickey Chapelle