Banks Of The Pontchartrain - Nanci Griffith

I’m goin' back where my garden blooms all year

Where the wintertime speaks softly in the fallin' rain

I’m goin' back to my green eyed lover there

And we will dance along the banks of old Lake Pontchartrain

Oh, I’ve grown pale beneath the streets of Montreal

Where the voices ring like bells in French-Canadian

And the rivers stand imprisoned till the thaws

I am alone at night and dream of my own Pontchartrain

Take me to the station… I am late to catch my southbound train

Oh, I’m gonna call my cousin Libby

She will be waiting by the tracks when I roll in

I’m gonna roll across America

Just to stand beside my Pontchartrain again

These old rails shake like thunder through the night

Soon I’ll have my green eyed lover’s arms to comfort me

Oh, I can see my cousin Libby by his side

Her hair will flow in waves like on Lake Pontchartrain

(Repeat chorus)

I’m goin' back where my garden blooms all year

Where the wintertime speaks softly in the fallin' rain

I’m goin' back to my green eyed lover there

And we will dance along the banks of old Lake Pontchartrain

Yes, we will dance along the banks of old Lake Pontchartrain

We will dance along the banks of old Lake Pontchartrain

And here comes the train

Ik ga terug naar waar mijn tuin het hele jaar bloeit

Waar de winter zachtjes spreekt in de vallende regen

Ik ga terug naar mijn groene ogen minnaar daar

En we zullen dansen langs de oevers van het oude meer van Pontchartrain

Oh, ik ben bleek geworden onder de straten van Montreal

Waar de stemmen luiden als klokken in het Frans-Canadees

En de rivieren staan ​​gevangen tot de dooi

Ik ben 's nachts alleen en droom van mijn eigen Pontchartrain

Breng me naar het station... Ik ben te laat om mijn trein in zuidelijke richting te halen

Oh, ik ga mijn nicht Libby bellen

Ze zal bij de rails wachten als ik binnenrol

Ik ga door Amerika rollen

Gewoon weer naast mijn Pontchartrain staan

Deze oude rails schudden als de donder door de nacht

Binnenkort heb ik de armen van mijn minnaar met groene ogen om me te troosten

Oh, ik zie mijn nicht Libby aan zijn zijde

Haar haar zal in golven vloeien zoals op het meer van Pontchartrain

(Herhaal refrein)

Ik ga terug naar waar mijn tuin het hele jaar bloeit

Waar de winter zachtjes spreekt in de vallende regen

Ik ga terug naar mijn groene ogen minnaar daar

En we zullen dansen langs de oevers van het oude meer van Pontchartrain

Ja, we dansen langs de oevers van het oude meer van Pontchartrain

We dansen langs de oevers van het oude meer van Pontchartrain

En daar komt de trein