Mend - My Iron Lung

We wait for things to change

We wait for scars to fade

Winter time losing daylight to sleep

These hardwood floors are cold on the feet

Haven’t felt like my self lately, not since that day

And we wait for scars to fade

Find the love you misplaced

Tear the photos down, rearrange things

Hold yourself, displace the pain a brand new way

Winter time I’m feeling fine

Family and friends say you’re looking better

I can’t help but remember all those miles spent

All those words exchanged and all I’ve learned from them

It’s my choice not to suffer

It’s my right to let daylight hit my skin

To end an era of what if’s, mishaps or could have been’s

I owe that to myself

Excuses, I’m tired of hearing them

We wait for things to change

And we wait for scars to fade

To lose interest and meaning

In this state, every day it’s farther away

Every day, it’s the time that it takes

Excuses, I am tired of hearing them

Always running from solutions

Always thinking of the past and how

The only way out is to let it go and forget

We wait for things to change

And we wait for scars to fade

And today

Memories replaced by new faces, new meaning

And today

My thoughts replaced by new places, new meaning

We wachten tot er iets verandert

We wachten tot de littekens vervagen

Wintertijd verliest daglicht om te slapen

Deze hardhouten vloeren zijn koud aan de voeten

Ik heb me de laatste tijd niet mezelf gevoeld, niet meer sinds die dag

En we wachten tot de littekens vervagen

Vind de liefde die je kwijt bent

Scheur de foto's naar beneden, herschik dingen

Houd jezelf vast, verplaats de pijn op een geheel nieuwe manier

Wintertijd Ik voel me prima

Familie en vrienden zeggen dat je er beter uitziet

Ik kan het niet helpen, maar herinner me al die mijlen die ik heb gespendeerd

Al die woorden uitgewisseld en alles wat ik ervan heb geleerd

Het is mijn keuze om niet te lijden

Het is mijn recht om daglicht op mijn huid te laten vallen

Om een ​​einde te maken aan een tijdperk van wat als, ongelukken of hadden kunnen zijn

Dat heb ik aan mezelf te danken

Excuses, ik ben het zat om ze te horen

We wachten tot er iets verandert

En we wachten tot de littekens vervagen

Om interesse en betekenis te verliezen

In deze staat is het elke dag verder weg

Elke dag is het de tijd die het kost

Excuses, ik ben het beu om ze te horen

Altijd op de vlucht voor oplossingen

Altijd aan het verleden denken en hoe

De enige uitweg is om het los te laten en te vergeten

We wachten tot er iets verandert

En we wachten tot de littekens vervagen

En vandaag

Herinneringen vervangen door nieuwe gezichten, nieuwe betekenis

En vandaag

Mijn gedachten zijn vervangen door nieuwe plaatsen, nieuwe betekenis