Мать-и-мачеха - MOT

Жизнь — это крапива или мать-и-мачеха?

Лиричные мотивы, не, ну, а иначе как?

Согласно чертежу, сейчас будет чекпоинт.

На месте не сижу, меня несет мой Боинг.

Кайфово, когда всё просто, ясно и понятно.

На деле же всё — пошло, грязно, блин, и даже в пятнах.

Выливать на кожу все чернила ведрами,

Тлеют чарлидерши — хватать за бедра их.

Свобода — это мой самый главный стержень,

Что мотивирует, и уж который год, как держит.

Казалось — вот надежда, бери её…

Теперь же: микрофону, сцене Мот превержен, но…

На миллион тем паче, по берегам всем почти,

Я передам по почте — не вариант сейчас, точно, тупо валяться в постели.

Не променял на фальш и на миллион тем паче — я свою веру,

Что каждый выход мой на сцену — выход в атмосферу.

Припев:

Остановите Землю — я сойду, море проблем переплыву!

И если ты не сможешь сделать это — я смогу!

Я смогу!

Я смогу!

Я смогу!

Остановите Землю — я сойду, море проблем переплыву!

И если ты не сможешь сделать это — я смогу!

Я смогу!

Я смогу!

Я смогу!

Желанный всем в мире гость, мешаю всем словно гвоздь.

Зачем копить в себе всю боль и эту злость?

Во мне железная ось, а так же кожа и кости,

Иди вперед, когда они кричат все: «Брось!»

В жизни прошаренный, её знаю от, А до Я;

И как ошпаренный — бегу напрочь от, А до Я.

Моим стихам не надо делать кесарево,

хип-хоп — я типа борец за него!

Мое тело — пружина, это рифмо-машина,

Моё лицо все щетиной, и я ныряю в пучину.

Себя примножу я на ноль, такая математика,

Жизнь не крапива, а скорее мать-и-мачеха.

Припев:

Остановите Землю — я сойду, море проблем переплыву!

И если ты не сможешь сделать это — я смогу!

Я смогу!

Я смогу!

Я смогу!

Остановите Землю — я сойду, море проблем переплыву!

И если ты не сможешь сделать это — я смогу!

Я смогу!

Я смогу!

Я смогу!

Порой всё валится из рук тупо.

Жизнь на взаимность отвечает скупо.

Но поломать преграды этого —

Я смогу!

Я смогу!

Я смогу!

Вокруг одни сплошные трудности,

В отдельности и в совокупности.

Верю в себя.

Времена

Жизнь не крапива, а скорее мать-и-мачеха.

Припев:

Остановите Землю — я сойду, море проблем переплыву!

И если ты не сможешь сделать это — я смогу!

Я смогу!

Я смогу!

Я смогу!

Остановите Землю — я сойду, море проблем переплыву!

И если ты не сможешь сделать это — я смогу!

Я смогу!

Я смогу!

Я смогу!

Я смогу!

Я смогу!

Я смогу!

Я смогу!

Is het leven een brandnetel of klein hoefblad?

Lyrische motieven, niet, nou ja, hoe anders?

Volgens de tekening komt er nu een checkpoint.

Ik zit niet stil, mijn Boeing draagt ​​me.

Het is fijn als alles eenvoudig, duidelijk en begrijpelijk is.

In feite is alles weg, vies, verdomme en zelfs bevlekt.

Giet alle inkt op de huid met emmers,

De cheerleaders smeulen - grijp ze bij de heupen.

Vrijheid is mijn belangrijkste kern,

Wat je drijft, en hoe het je een jaar lang vasthoudt.

Het leek - hier is hoop, neem het ...

Nu: naar de microfoon, naar het podium, Mot wordt verraden, maar ...

Een miljoen zelfs meer, langs de kusten van bijna iedereen,

Ik stuur het per post - het is nu geen optie, zeker, stom in bed liggen.

Ik heb niet ingeruild voor leugens en nog meer voor een miljoen - ik heb mijn geloof,

Dat elke uitgang naar het podium een ​​uitgang naar de atmosfeer is.

Refrein:

Stop de aarde - ik stap uit, ik zwem over de zee van problemen!

En als jij het niet kan, kan ik het wel!

Ik kan!

Ik kan!

Ik kan!

Stop de aarde - ik stap uit, ik zwem over de zee van problemen!

En als jij het niet kan, kan ik het wel!

Ik kan!

Ik kan!

Ik kan!

Een graag geziene gast in de wereld, ik bemoei me met iedereen als een spijker.

Waarom alle pijn en deze woede in jezelf ophopen?

Ik heb een ijzeren as, evenals huid en botten,

Ga je gang als ze allemaal "Drop it!" roepen.

Ervaren in het leven, ik ken het van, A tot Z;

En als gebroeid ren ik helemaal van A tot Z.

Mijn gedichten hebben geen keizersnede nodig,

hiphop - ik ben er een soort van vechter voor!

Mijn lichaam is een veer, het is een rijmmachine

Mijn gezicht is een stoppelbaard en ik duik de afgrond in.

Ik vermenigvuldig mezelf met nul, zulke wiskunde,

Het leven is geen brandnetel, maar klein hoefblad.

Refrein:

Stop de aarde - ik stap uit, ik zwem over de zee van problemen!

En als jij het niet kan, kan ik het wel!

Ik kan!

Ik kan!

Ik kan!

Stop de aarde - ik stap uit, ik zwem over de zee van problemen!

En als jij het niet kan, kan ik het wel!

Ik kan!

Ik kan!

Ik kan!

Soms valt alles zo stom uit je handen.

Het leven reageert spaarzaam op wederkerigheid.

Maar om de barrières hiervan te doorbreken -

Ik kan!

Ik kan!

Ik kan!

Overal zijn ontberingen.

Individueel en collectief.

Ik geloof in mezelf.

Tijd

Het leven is geen brandnetel, maar klein hoefblad.

Refrein:

Stop de aarde - ik stap uit, ik zwem over de zee van problemen!

En als jij het niet kan, kan ik het wel!

Ik kan!

Ik kan!

Ik kan!

Stop de aarde - ik stap uit, ik zwem over de zee van problemen!

En als jij het niet kan, kan ik het wel!

Ik kan!

Ik kan!

Ik kan!

Ik kan!

Ik kan!

Ik kan!

Ik kan!