Кислород - MOT, ВИА ГРА

Забери душу назад, неважно, это рай или ад.

Дыханье твоё за спиной.

На берегу, но не со мной.

Забери душу назад, неважно, это рай или ад.

Дыханье твоё за спиной.

На берегу, но не со мной.

Вдохнул тебя, как кислород,

Как пар летучей смерти ртути.

От этого всего трясёт,

От этого так душу крутит.

Теперь я знаю, как бежать, от судьбы бежать,

Знаю, как это споткнуться.

Полными лёгкими дышать, лишь с тобой дышать,

Лишь тобою задохнутся.

Чувства облили лидокаином.

Я тебе — боль, ты — нож мне в спину.

Мы так играем, мы вышибаем

Клин клином, клин клином.

Забери душу назад, неважно, это рай или ад.

Дыханье твоё за спиной.

На берегу, но не со мной.

Забери душу назад, неважно, это рай или ад.

Дыханье твоё за спиной.

На берегу, но не со мной

Не надо мне давать надежд,

Я сам возьму, я так уж делал.

Теперь в душе большая брешь,

Болит моё в бинтах всё тело.

Быть может, глупо вспоминать, чувства собирать

Глупо, ведь они разбиты.

Ты научила меня ждать, я тебя страдать,

И пора понять, что теперь мы квиты.

На сердце шрам от гильотины.

Ты мне — огонь, я тебе — мины.

Мы так играем, мы вышибаем

Клин клином, клин клином.

Забери душу назад, неважно, это рай или ад.

Дыханье твоё за спиной.

На берегу, но не со мной.

Забери душу назад, неважно, это рай или ад.

Дыханье твоё за спиной.

На берегу, но не со мной.

И снова мне трудно дышать,

И рядом нет тебя опять.

Мой кислород, тобой живу,

Но без тебя я не могу.

И снова мне трудно дышать.

И рядом нет тебя опять.

Мой кислород, тобой живу.

Я без тебя, я не могу.

Забери душу назад, неважно, это рай или ад.

Дыханье твоё за спиной.

На берегу, но не со мной.

Забери душу назад, неважно, это рай или ад.

Дыханье твоё за спиной.

На берегу, но не со мной.

Neem je ziel terug, het maakt niet uit of het de hemel of de hel is.

Je adem ligt achter je.

Op het strand, maar niet bij mij.

Neem je ziel terug, het maakt niet uit of het de hemel of de hel is.

Je adem ligt achter je.

Op het strand, maar niet bij mij.

Ik ademde je in als zuurstof

Zoals de damp van de vluchtige dood van kwik.

Het trilt allemaal

Dit is zo hartverscheurend.

Nu weet ik hoe ik moet rennen, vluchten voor het lot,

Ik weet hoe ik moet struikelen.

Adem met volle longen, adem alleen met jou,

Alleen jij zult stikken.

Gevoelens overgoten met lidocaïne.

Ik ben je pijn, je bent een mes in mijn rug.

Dit is hoe we spelen, we trappen eruit

Wigwig, wigwig.

Neem je ziel terug, het maakt niet uit of het de hemel of de hel is.

Je adem ligt achter je.

Op het strand, maar niet bij mij.

Neem je ziel terug, het maakt niet uit of het de hemel of de hel is.

Je adem ligt achter je.

Aan de kust, maar niet bij mij

Geef me geen hoop

Ik neem het zelf, dat is wat ik deed.

Nu is er een groot gat in mijn ziel

Mijn hele lichaam doet pijn in verband.

Het is misschien stom om te onthouden, om gevoelens te verzamelen

Dom, want ze zijn kapot.

Je leerde me wachten, ik leerde je lijden,

En het is tijd om te begrijpen dat we nu gelijk staan.

Guillotinelitteken op hart.

Jij bent vuur voor mij, ik ben de mijne voor jou.

Dit is hoe we spelen, we trappen eruit

Wigwig, wigwig.

Neem je ziel terug, het maakt niet uit of het de hemel of de hel is.

Je adem ligt achter je.

Op het strand, maar niet bij mij.

Neem je ziel terug, het maakt niet uit of het de hemel of de hel is.

Je adem ligt achter je.

Op het strand, maar niet bij mij.

En het is moeilijk voor mij om weer te ademen

En je bent er niet meer.

Mijn zuurstof, ik leef met je mee

Maar zonder jou kan ik niet.

En opnieuw vind ik het moeilijk om te ademen.

En je bent er niet meer.

Mijn zuurstof, ik leef met je mee.

Ik kan niet zonder jou.

Neem je ziel terug, het maakt niet uit of het de hemel of de hel is.

Je adem ligt achter je.

Op het strand, maar niet bij mij.

Neem je ziel terug, het maakt niet uit of het de hemel of de hel is.

Je adem ligt achter je.

Op het strand, maar niet bij mij.