Un giudice - Morgan

Cosa vuol dire avere un metro e mezzo di statura

Ve lo rivelan gli occhi

E le battute della gente

O la curiosità di una ragazza irriverente che vi avvicina solo per un suo

dubbio impertinente

Vuole scoprire se è vero quanto si dice intorno ai nani, che siano i più

forniti della virtù meno apparente, fra tutte le virtù la più indecente

Passano gli anni e i mesi e se li conti anche i minuti è triste trovarsi adulti

Senza essere cresciuti la mal dicenza insiste batte la lingua sul tamburo fino

a dire che un nano è una carogna di sicuro perchè ha il cuore troppo.

troppo vicino al buco del culo

Fu nelle notti insonne vegliate al lume del rancore, che preparai

Gli esami e diventai procuratore, per imboccar

La strada che dalle banche di una cattedrale portan alla sacrestia,

quindi alla cattedra di un tribunale

Giudice finalmente…

Giudice in terra del

Bene e del male!

E allora la mia statura non dispezzò più buon umore a chi alla sbarra in piedi

mi diceva «vostro onore» e di affidarli al boia fu un piacere del tutto mio,

prima di genuflettermi nell’ora dell’addio non conoscendo

Affatto la statura di Dio!

Wat betekent het om anderhalve meter lang te zijn?

Je ogen onthullen het aan jou

En grappen van mensen

Of de nieuwsgierigheid van een oneerbiedig meisje dat je alleen voor haar eigen benadert

onbeschaamde twijfel

Hij wil weten of het waar is wat er over de dwergen wordt gezegd, dat zij de meesten zijn

begiftigd met de minst zichtbare deugd, de meest onfatsoenlijke van alle deugden

Jaren en maanden gaan voorbij en als je ze telt, zijn zelfs de minuten triest om volwassen te zijn

Zonder volwassen te zijn, dringt de boosaardigheid erop aan dat het de tong op de trommel slaat

om te zeggen dat een dwerg zeker een aas is omdat hij te veel hart heeft.

te dicht bij de klootzak

Het was in de slapeloze nachten wakker gehouden door het licht van rancune die ik voorbereidde

De examens en ik werd een aanklager, om te voeden

De weg die van de oevers van een kathedraal naar de sacristie leidt,

dan naar de voorzitter van een rechtbank

Rechter eindelijk...

Rechter in het land van

Goed en slecht!

En toen verachtte mijn gestalte geen goed humeur meer voor degenen die aan de bar stonden

hij zei tegen mij "Edelachtbare" en om ze aan de beul toe te vertrouwen was een genoegen van mij,

voordat hij knielde bij het afscheid, niet wetende

Niet Gods gestalte!