Il vento e le rose - Patty Pravo, Morgan

Senti, chi bussa alla porta?

Sarà il solito scocciatore della domenica…

Ma no, tu non ti muovere

Ché stai benissimo su di me…

Venti minuti d’amore

E sentire alla televisione

Di questa economia

Mi vuoi o vuoi un altro caffè?

Dicevi: «Non si può» e poi sei qui da me…

E un giorno il cielo si aprirà

E mi racconterà che tu

Tu sei un’altra illusione

Ma fino a allora fammi vivere così

Nell’incoscienza ormai di chi

Confonde il vento con le rose…

Giura… o forse è meglio di no?

Sarà l’ennesima voglia di nuovo

Di questa vita mia

Tra noi un letto ed un caffè

Chissà domani se sarà possibile…

E un giorno il cielo si aprirà

E mi racconterà che tu

Tu sei la solita illusione

Ma fino a allora fammi vivere così

Nell’incoscienza ormai di chi

Confonde il sesso con l’amore…

…ma fino a allora fammi vivere così

Nell’incoscienza ormai di chi

Confonde il vento con le rose…

Senti, chi bussa alla porta…

Kijk, wie klopt er op de deur?

Het zal de gebruikelijke zondagslast zijn ...

Maar nee, je beweegt niet

Je staat me geweldig...

Twintig minuten liefde

En hoor op televisie

van deze economie

Wil je mij of wil je nog een koffie?

Je zei: "Het kan niet" en dan ben je hier bij mij ...

En op een dag gaat de hemel open

En hij zal me vertellen dat jij

Je bent een andere illusie

Maar laat me tot die tijd zo leven

In het onbewuste van wie inmiddels

Verwart de wind met de rozen ...

Zweer... of misschien is het beter van niet?

Het wordt weer de zoveelste wens

Van dit leven van mij

Tussen ons een bed en een koffie

Wie weet morgen of het mogelijk is...

En op een dag gaat de hemel open

En hij zal me vertellen dat jij

Jij bent de gebruikelijke illusie

Maar laat me tot die tijd zo leven

In het onbewuste van wie inmiddels

Hij verwart seks met liefde...

… Maar laat me tot die tijd zo leven

In het onbewuste van wie inmiddels

Verwart de wind met de rozen ...

Luister, wie klopt er op de deur...