Wie kann man nur?! - Montreal

Ich sage nicht, dass früher alles besser war

Aber sie waren’s leider schon

Ihre Texte waren frisch und man spürte den Druck

In jedem einzelnen Ton

Ich hab sie vor acht Leuten in nem Jugendtreff gesehen

Heute sieht man sie ja nur noch im TV

Ihre alten Lieder spielen sie schon lang nicht mehr

Dafür spielen sie sich als Gutmenschen auf

Wie kann man nur so abgehoben sein?!

Ihre erste Platte war ein echtes Meisterwerk

Ohne Zweifel epochal

Das neue Zeug ist sowas von vorhersehbar

Und im besten Fall banal

Dass irgendwann sogar normale Hausfrauen sie hören

Daran hätte ich im Leben nicht gedacht

Wäre ich an ihrer Stelle, wäre das so niemals passiert

Was haben die denn bloß aus euch gemacht?

Wie kann man nur so abgehoben sein?!

Neulich traf ich einen von ihnen in ner Kneipe auf’m Kiez

Er hat mich doch tatsächlich nicht erkannt

Obwohl vor vier Jahren fast ein halbes Konzert

Vor ihm in der dritten Reihe stand

Wie kann man nur so abgehoben sein?!

Ik zeg niet dat vroeger alles beter was

Maar helaas waren ze dat al

Haar teksten waren fris en je kon de druk voelen

In elke toon

Ik zag haar voor acht mensen in een jeugdclub

Vandaag zie je ze alleen op tv

Ze hebben hun oude liedjes al lang niet meer gespeeld

In ruil daarvoor gedragen ze zich als weldoeners

Hoe kun je zo afstandelijk zijn?!

Hun eerste plaat was een waar meesterwerk

Zonder twijfel baanbrekend

De nieuwe dingen zijn zo voorspelbaar

En op zijn best banaal

Dat uiteindelijk zelfs normale huisvrouwen ze zullen horen

Daar had ik in mijn leven nooit aan gedacht

Als ik in haar plaats was, zou dat nooit zijn gebeurd

Wat hebben ze met je gedaan?

Hoe kun je zo afstandelijk zijn?!

Een van hen ontmoette ik onlangs in een pub in de Kiez

Hij herkende me eigenlijk niet

Hoewel vier jaar geleden bijna een half concert

Staande voor hem op de derde rij

Hoe kun je zo afstandelijk zijn?!