1991 - Mois

Es war 1991 — ich wurde nicht in Armut gebor’n

Aber was wir hatten, haben wir seit Jahren verlor’n

Lebte jahrelang im Bunker, auf der Suche nach Schutz

Mama weint, Papa machte dieser Krieg nur kaputt

Mama weint die ganze Zeit, weil die Kohle nicht mehr reicht

Also zeigte mir mein Opa wie man kämpft und so ein’n Scheiß

Mit der Zeit, als ich sah, warum Opa so streng war

Schloß er seine Augen dann für immer, ich denk' dran (inshaallah)

Ich denk' auch immer wieder an das Minenfeld (Feld)

Lieber Gott, schütze mein’n Cousin, auf dass er Frieden kennt

Seit dieser Zeit kann ich vieles aus Instinkt

Ich war damals noch ein Kind, der das Geld nach Hause bringt

Ich hab' jahrelang geackert, die Familie ernährt

Tickte Testo, denn die Sünden waren sie alle wert

Und als Geld kam, kamen auch die Leute damit

Wurde viel zu oft verraten und von Freunden gefickt

Darit' sebya ne znachit prodavat'

I rjadom spat' ne znachit perespat'

Ne otomstit ne znachit vsjo prostit

Ne rjadom byt' ne znachit ne ljubit'

Hab' mich immer hingegeben, aber nie verschenkt

Wollte bei dir liegen, aber nicht, wie du es kennst

Ich will keine Rache, aber werde nie verzeih’n

Nur, weil ich nicht da bin, seid ihr nicht allein

Dann wurd es Zeit (es wurd Zeit), aufsteh’n statt liegenbleiben

Krisen heißen: Wahre Männer überwinden diese Zeiten

Ich verließ diesen Bunker bei Nacht

Und ganz oben kann ich sagen: «Nein, ich schuld' keinem was»

All der Fame, all das Geld, ja, ihr findet’s übertrieben (ja, ja, ja)

Aber wenn ihr wüsstet, acker' 24/7

Um zu kaufen, was sie woll’n, um zu zeigen, dass es geht

Aber dann am Ende steht ihr doch alleine in dem Regen

Ich wollt Zeit (ich wollt), Zeit mit Familie und Freunden (etwas Zeit)

Ein, zwei Brüder, die mich lieben und mir treu sind

Alte Freunde reden, doch sie klingen nach Angst

Mit der Zeit wurden große Namen irrelevant (irrelevant)

Und ab heute geh' ich diesen Weg zu Ende, wie schon damals

Einen Schritt, noch ein Schritt, stehe schon seit Tag eins

Blicken nur zurück, um zu seh’n, ob sie liegenbleiben

Alte Klingen rosten, aber keiner hier verbiegt mein Eisen

Darit' sebya ne znachit prodavat'

I rjadom spat' ne znachit perespat'

Ne otomstit ne znachit vsjo prostit

Ne rjadom byt' ne znachit ne ljubit'

Hab' mich immer hingegeben, aber nie verschenkt

Wollte bei dir liegen, aber nicht, wie du es kennst

Ich will keine Rache, aber werde nie verzeih’n

Nur, weil ich nicht da bin, seid ihr nicht allein

Het was 1991 - ik ben niet in armoede geboren

Maar wat we hadden, zijn we al jaren kwijt

Woonde jarenlang in bunker op zoek naar onderdak

Mama huilt, papa heeft deze oorlog alleen maar verpest

Mama huilt de hele tijd omdat er niet genoeg geld is

Dus mijn opa liet me zien hoe te vechten en zo te schijten

Na verloop van tijd zag ik waarom opa zo streng was

Toen sloot hij zijn ogen voor altijd, ik denk erover na (inshaallah)

Ik blijf denken aan het mijnenveld (veld)

Lieve God, bescherm mijn neef zodat hij vrede kent

Sindsdien heb ik instinctief veel kunnen doen

Ik was toen nog maar een kind en bracht het geld mee naar huis

Ik heb jaren gewerkt, de familie gevoed

Testo aangevinkt, want de zonden waren het allemaal waard

En toen het geld kwam, kwamen de mensen ook

Veel te vaak verraden en geneukt door vrienden

Darit' sebya ne znachit prodavat'

Ik rjadom spuugde 'ne znachit perespat'

Ne otomstit ne znachit vsjo prostit

Ne rjadom byt' ne znachit ne ljubit'

Ik heb mezelf altijd gegeven, maar nooit weggegeven

Wilde bij je liggen, maar niet zoals je het kent

Ik wil geen wraak, maar ik zal nooit vergeven

Alleen omdat ik er niet ben, wil nog niet zeggen dat je alleen bent

Toen was het tijd (het was tijd) om op te staan ​​in plaats van te gaan liggen

Crises betekenen: echte mannen overwinnen deze tijden

Ik verliet deze bunker 's nachts

En aan de top kan ik zeggen: "Nee, ik ben niemand iets verschuldigd"

Alle roem, al het geld, ja, je denkt dat het overdreven is (ja, ja, ja)

Maar als je het wist, acker' 24/7

Om te kopen wat ze willen, om te laten zien dat het kan

Maar dan sta je uiteindelijk alleen in de regen

Ik wil tijd (ik wil), tijd met familie en vrienden (enige tijd)

Een of twee broers die van me houden en me trouw zijn

Oude vrienden praten, maar ze klinken als angst

Na verloop van tijd werden grote namen irrelevant (irrelevant)

En vanaf vandaag ga ik deze kant op tot het einde, zoals toen

Een stap, nog een stap, ik sta al sinds dag één

Kijk gewoon terug om te zien of ze blijven zitten

Oude messen roesten, maar niemand hier buigt mijn strijkijzer

Darit' sebya ne znachit prodavat'

Ik rjadom spuugde 'ne znachit perespat'

Ne otomstit ne znachit vsjo prostit

Ne rjadom byt' ne znachit ne ljubit'

Ik heb mezelf altijd gegeven, maar nooit weggegeven

Wilde bij je liggen, maar niet zoals je het kent

Ik wil geen wraak, maar ik zal nooit vergeven

Alleen omdat ik er niet ben, wil nog niet zeggen dat je alleen bent