Buonanotte - Moder

È settembre, il mare è mosso, il vento suona le conchiglie

Nuoto nel tramonto e ho i ricordi intrappolati alle pupille

Non essere triste, 'ste ferite non erano previste

Nessuno sopravvive a questa vita senza impazzirne

Arreso alle mie fisse il sole si è spento, vivo in un’eclisse

Ho gettato tutto e tengo dentro le sconfitte

Il temporale insiste

Non ho tempo, devo andare, il tempo stringe

Corro contro il tempo e il traguardo non esiste

Le sigarette, il fumo e le troppe birre

Tu sveglia alle sette, io a letto alle cinque

Non smette di piangere, cola il rimmel

Piove sempre gocce fitte

Le lascio scivolare addosso per poi seppellirle

Le porte dei silenzi io non posso aprirle

Tutte le volte a chiuderci in noi stessi senza uscirne

Mister, le nostre facce da perdenti

Statue scrostate andate in pezzi, chi può ricostruirle?

Mi scrivi «torna presto», io vorrei dirti che

Ho scritto il tuo nome sopra ai palmi, sei ciò che voglio stringere

Mi scrivi «torna presto», io vorrei dirti che

Ho scritto il tuo nome sopra ai palmi, sei ciò che voglio stringere

Stanotte torno tardi e la casa è vuota

Ad aspettarmi il tuo profumo tra le lenzuola

Mi addormento sugli sbagli per sognarti ora

Buonanotte paranoia

Adesso devi alzarti che la sveglia suona

Torno tardi, ad aspettarmi c'è una casa vuota

Mi addormento sugli sbagli per sognarti ora

Buonanotte paranoia

Buonanotte paranoia

Buonanotte

Io quante cose ho perso davvero vuoi saperlo?

Tu butta fuori ciò che hai dentro che ti senti meglio

Ma poi non mi ci sento, ciò che dici non fa effetto

Dopo le liti e il sesso siamo spartiti vuoti

La sinfonia in silenzio, sorridi appena in tempo

Dai sparisci, svelto, non capisci, ho perso

Troppi amici, le radici e il senso

Ho perso tutto il fiato, è tutta la vita che sto correndo

Le nostre bocche, attrici di talento

Sorridi che siamo felici senza saperlo

Lassù c'è il paradiso dove vendono il biglietto

Fa lo stesso, resto al piano terra che ti aspetto

Sul pavimento mazzi di fiori che stanno appassendo

Sto a testa bassa, ogni treno passa e io non lo prendo

Appeso al tuo respiro lento mentre stai dormendo

I tuoi capelli neri, onde sulle rive del deserto

Non parlarmi di vittorie che non me ne intendo

Fanculo te, le paranoie, il rap e tutto il resto

Non dire che ho talento, ingoiati il rispetto e sputalo nel cesso

Non sai da dove vengo e quale è stato il prezzo

Perfetto per me, per te, permesso

Per sempre, per adesso, la morte che ti aspetta

Hai un appuntamento, so che poi ti stresso

Spogliami di tutto e lasciami il tuo disprezzo

Qua dentro esplodo, adesso esco, appena fuori me ne pento

Ma poi non torno sui miei passi, non ci riesco

Qua dentro esplodo, adesso esco, appena fuori me ne pento

Ma poi non torno sui miei passi, non ci riesco

Stanotte torno tardi e la casa è vuota

Ad aspettarmi il tuo profumo tra le lenzuola

Mi addormento sugli sbagli per sognarti ora

Buonanotte paranoia

Adesso devi alzarti che la sveglia suona

Torno tardi, ad aspettarmi c'è una casa vuota

Mi addormento sugli sbagli per sognarti ora

Buonanotte paranoia

Het is september, de zee is ruw, de wind blaast de schelpen

Ik zwem in de zonsondergang en mijn herinneringen zitten gevangen in mijn pupillen

Wees niet bedroefd, deze wonden waren niet voorzien

Niemand overleeft dit leven zonder er gek van te worden

Overgegeven aan mijn obsessies, de zon is ondergegaan, ik leef in een zonsverduistering

Ik heb alles weggegooid en de nederlagen houd ik binnen

De storm houdt aan

Ik heb geen tijd, ik moet gaan, de tijd dringt

Ik ren tegen de tijd en de eindstreep bestaat niet

De sigaretten, het roken en te veel bier

Jij wordt om zeven uur wakker, ik ga om vijf uur naar bed

Hij houdt niet op met huilen, de mascara druppelt

Het regent altijd dikke druppels

Ik liet ze over me heen glijden en begroef ze dan

Ik kan de deuren van de stilte niet openen

Alle tijden om onszelf op te sluiten zonder het te verlaten

Meneer, onze verliezer gezichten

Uit elkaar gevallen beelden afpellen, wie kan ze weer opbouwen?

Je schrijft me "kom snel terug", dat wil ik je graag zeggen

Ik schreef je naam in mijn handpalmen, jij bent wat ik wil vasthouden

Je schrijft me "kom snel terug", dat wil ik je graag zeggen

Ik schreef je naam in mijn handpalmen, jij bent wat ik wil vasthouden

Ik kom vanavond laat terug en het huis is leeg

Wachtend op je parfum tussen de lakens

Ik val in slaap met de fouten om nu van je te dromen

Welterusten paranoia

Nu moet je opstaan ​​als de wekker afgaat

Ik kom laat terug, er wacht een leeg huis op me

Ik val in slaap met de fouten om nu van je te dromen

Welterusten paranoia

Welterusten paranoia

Welterusten

Ik hoeveel dingen heb ik echt verloren, wil je dat weten?

Je gooit weg wat je in je hebt waardoor je je beter voelt

Maar ja, ik heb er geen zin in, wat je zegt heeft geen effect

Na ruzie en seks zijn we lege scores

De symfonie in stilte, lach net op tijd

Ga snel weg, je begrijpt het niet, ik heb verloren

Te veel vrienden, de wortels en het gevoel

Ik heb alle adem verloren, ik heb mijn hele leven gerend

Onze monden, getalenteerde actrices

Glimlach dat we gelukkig zijn zonder het te weten

Daarboven is het paradijs waar ze kaartjes verkopen

Doe hetzelfde, ik blijf op de begane grond en wacht op je

Op de grond trossen verwelkende bloemen

Ik houd mijn hoofd gebogen, elke trein passeert en ik neem hem niet

Vasthouden aan je langzame adem terwijl je slaapt

Je zwarte haar, golven aan de oevers van de woestijn

Praat niet met me over overwinningen die ik niet ken

Fuck you, de paranoia, rap en al de rest

Zeg niet dat ik getalenteerd ben, slik mijn respect in en spuug het door het toilet

Je weet niet waar ik vandaan kom en wat de prijs was

Perfect voor mij, voor jou, alsjeblieft

Voor altijd, voor nu, de dood die op je wacht

Je hebt een afspraak, ik weet dat ik je zal stressen

Ontdoe me van alles en laat me je minachting achter

Ik explodeer hier, nu ga ik naar buiten, zodra ik eruit kom heb ik er spijt van

Maar dan keer ik niet op mijn schreden terug, dat kan ik niet

Ik explodeer hier, nu ga ik naar buiten, zodra ik eruit kom heb ik er spijt van

Maar dan keer ik niet op mijn schreden terug, dat kan ik niet

Ik kom vanavond laat terug en het huis is leeg

Wachtend op je parfum tussen de lakens

Ik val in slaap met de fouten om nu van je te dromen

Welterusten paranoia

Nu moet je opstaan ​​als de wekker afgaat

Ik kom laat terug, er wacht een leeg huis op me

Ik val in slaap met de fouten om nu van je te dromen

Welterusten paranoia