Sete Luas - MISIA

Há noites que são feitas dos meus braços

E um silencio comum às violetas

E há sete luas que são sete traços

De sete noites que nunca foram feitas

Há noites que levamos à cintura

Como um cinto de grandes borboletas

E um risco a sangue na nossa carne escura

Duma espada à bainha de um cometa

Há noites que nos deixam para trás

Enrolados no nosso desencanto

E cisnes brancos que só são iguais

À mais longínqua onda do seu canto

Há noites que nos levam para onde

O fantasma de nós fica mais perto;

E é sempre a nossa voz que nos responde

E só o nosso nome estava certo

Er zijn nachten die gemaakt zijn van mijn armen

En een stilte die viooltjes gemeen hebben

En er zijn zeven manen die zeven streepjes zijn

Van zeven nachten die nooit zijn gemaakt

Er zijn nachten die we tot het uiterste nemen

Als een riem van grote vlinders

Het is een risico op bloed in ons donkere vlees

Van een zwaard tot de schede van een komeet

Er zijn nachten die ons achterlaten

Verstrikt in onze ontgoocheling

En witte zwanen die alleen hetzelfde zijn

Tot de verste golf van je hoek

Er zijn nachten die ons brengen waarheen

De geest van ons komt dichterbij;

En het is altijd onze stem die ons antwoordt

En alleen onze naam was goed