Fogo Preso - MISIA

Vasco Graça Moura — Fontes Rocha

Quando se ateia em nós um fogo preso, / O corpo a corpo em que ele vai girando

/ Faz o meu corpo arder no teu

Aceso / E nos calcina e assim nos vai matando / Essa luz repentina / Até perder

alento, / E então é quando / A sombra

Se ilumina, / E é tudo esquecimento, / Tão violento e brando.

/ Sacode a luz o

nosso ser surpreso / E devastados nós

Vamos a seu mando, / Nessa prisão o mundo perde o peso / E em fogo preso à

noite as chamas vão pairando / E vãose

Libertando / Fogo e contentamento, / A revoar num bando / De beijos tão sem

tento / Que não sabemos quando /

São fogo, ou água, ou vento, / A revoar num bando / De beijos tão sem tento,

/ Que perdem o comando / Do próprio

Esquecimento.

/ Para Fontes Rocha com carinho e admiração

Vasco Graça Moura — Fontes Rocha

Wanneer een gevangen vuur in ons wordt aangestoken, / De body-to-body waarin hij draait

/ Laat mijn lichaam branden in het jouwe

Aan / En het verbrandt ons en het doodt ons / Dit plotselinge licht / Totdat we verliezen

adem, / En dan is het wanneer / De schaduw

Het licht op, / En het is allemaal vergetelheid, / Zo gewelddadig en zacht.

/ Schud het licht uit

ons verrast zijn / en verwoest we

We gaan op uw bevel, / In deze gevangenis verliest de wereld zijn gewicht / En in het vuur

nacht zweven de vlammen / En ze gaan

Loslaten / Vuur en tevredenheid, / Vliegen in een kudde / Van zoenen zo zonder

Ik probeer / Dat we niet weten wanneer /

Ze zijn vuur, of water, of wind, / vliegend in een kudde / zo doelloos kussen,

/ Wie verliest het commando / Van zichzelf

Vergeetachtigheid.

/ Aan Fontes Rocha met genegenheid en bewondering