Triste Sina - MISIA

Mar de mágoas sem marés

Onde não há sinal de qualquer porto

De lés a lés o céu é cor de cinza

E o mundo desconforto

No quadrante deste mar que vai rasgando

Horizontes sempre iguais à minha frente

Há um sonho agonizando

Lentamente, tristemente …

Mãos e braços para quê

E para quê os meus cinco sentidos

Se a gente não se abraça não se vê

Ambos perdidos

Nau da vida que me leva

Naufragando em mar de trevas

Com meus sonhos de menina

Triste sina!

Pelas rochas se quebrou

E se perdeu a onda deste sonho

Depois ficou uma franja de espuma

A desfazer-se em bruma

No meu jeito de sorrir ficou vincada

A tristeza de por ti não ser beijada

Meu senhor de todo o sempre

Sendo tudo não és nada!

Zee van smarten zonder getijden

Waar er geen teken is van een haven

Van oost naar west is de lucht grijs

En de wereld van ongemakken

In het kwadrant van deze verscheurende zee

Horizons altijd hetzelfde voor mij

Er is een stervende droom

Langzaam, helaas...

Handen en armen voor wat?

En voor wat mijn vijf zintuigen

Als we elkaar niet omhelzen, kun je het niet zien

beide verloren

Schip van het leven dat me meeneemt

Zinkend in de zee van duisternis

Met mijn meisjesdromen

Triest lot!

Bij de rotsen brak het

En als je de golf van deze droom bent kwijtgeraakt

Toen was er een rand van schuim

Oplossen in de mist

Mijn manier van glimlachen was gekreukt

Het verdriet om niet door jou gekust te worden

Mijn heer de hele tijd

Als alles ben je niets!