Nenhuma estrela caiu - MISIA

Janelas que me separam

Do vento frio da tarde

Num recanto de silêncio

Onde os gestos do pensar

São as traves duma ponte

Que não paro de lançar

Venha a noite e o seu recado

Sua negra natureza

Talvez a lua não falte

Ou venha a chuva de estrelas

Basta que o sono desperte

O sonho que deixa vê-las

Abro as janelas por fim

E o frio vento se esquece

Nenhuma estrela caiu

Nem a lua me ajudou

Mas a ruiva madrugada

Por trás da ponte aparece

Vensters die mij scheiden

Koude wind in de middag

In een hoekje van stilte

Waar de gebaren van het denken

Het zijn de balken van een brug

Dat ik niet stop met loslaten

Kom 's nachts en je bericht

Jouw duistere natuur

Misschien ontbreekt de maan niet

Kom naar de regen van sterren

Het is genoeg voor de slaap om wakker te worden

De droom waarin je ze kunt zien

Ik doe eindelijk de ramen open

En de koude wind vergeet

er zijn geen sterren gevallen

Zelfs de maan heeft me niet geholpen

Maar de roodharige dageraad

Achter de brug verschijnt