Твоё имя - Миша Смирнов

Я забываю вновь и вновь твоё имя, но ты

Никак не выйдешь из моей, из моей головы;

А вокруг никого и в комнате погас свет.

Наверно я давно уже сплю, а может и нет.

Я забываю вновь и вновь твоё имя, но ты

Никак не выйдешь из моей, из моей головы;

А вокруг никого и в комнате погас свет.

Наверно я давно уже сплю, а может и нет.

Сколько раз пытался я забыть — напрасно.

Сколько раз кричал я: «Обернись, опасно!»

Так привязан к тебе, не оторваться.

Не могу просто идти и улыбаться.

Снова и снова ощущаю дежавю.

Тёмными ночами я больше не сплю,

А только думаю куда себя деть.

Меня даже солнце не сможет согреть;

Эй!

Я забываю вновь и вновь твоё имя, но ты

Никак не выйдешь из моей, из моей головы;

А вокруг никого и в комнате погас свет.

Наверно я давно уже сплю, а может и нет.

Я забываю вновь и вновь твоё имя, но ты

Никак не выйдешь из моей, из моей головы;

А вокруг никого и в комнате погас свет.

Наверно я давно уже сплю, а может и нет.

Снова тусклый день и я стою один.

Возвращаться мне к тебе больше нет причин.

Знаю, я не самый лучший, я ведь человек.

Я будто прочитал все книги всех библиотек.

Но я вернусь ещё за тобой.

Посмотрю тебе в глаза, увижу смысл простой.

Ведь тебя разгадает даже дурак.

Постоянно говоришь — со мной что-то не так,

Но я это слышал уже не раз…

Я забываю вновь и вновь твоё имя, но ты

Никак не выйдешь из моей, из моей головы;

А вокруг никого и в комнате погас свет.

Наверно я давно уже сплю, а может и нет.

Я забываю вновь и вновь твоё имя, но ты

Никак не выйдешь из моей, из моей головы;

А вокруг никого и в комнате погас свет.

Наверно я давно уже сплю, а может и нет.

Ik vergeet steeds weer je naam, maar jij

Je komt nooit uit mijn, uit mijn hoofd;

En er was niemand in de buurt en het licht ging uit in de kamer.

Ik moet lang hebben geslapen, of misschien ook niet.

Ik vergeet steeds weer je naam, maar jij

Je komt nooit uit mijn, uit mijn hoofd;

En er was niemand in de buurt en het licht ging uit in de kamer.

Ik moet lang hebben geslapen, of misschien ook niet.

Hoe vaak heb ik geprobeerd te vergeten - tevergeefs.

Hoe vaak heb ik niet geroepen: "Draai je om, het is gevaarlijk!"

Zo gehecht aan je, kom er niet af.

Ik kan niet zomaar gaan glimlachen.

Steeds weer krijg ik een déjà vu.

Op donkere nachten slaap ik niet meer

Maar ik denk gewoon waar ik mezelf moet plaatsen.

Zelfs de zon kan me niet verwarmen;

Hoi!

Ik vergeet steeds weer je naam, maar jij

Je komt nooit uit mijn, uit mijn hoofd;

En er was niemand in de buurt en het licht ging uit in de kamer.

Ik moet lang hebben geslapen, of misschien ook niet.

Ik vergeet steeds weer je naam, maar jij

Je komt nooit uit mijn, uit mijn hoofd;

En er was niemand in de buurt en het licht ging uit in de kamer.

Ik moet lang hebben geslapen, of misschien ook niet.

Weer een saaie dag en ik sta alleen.

Er is geen reden voor mij om naar u terug te keren.

Ik weet dat ik niet de beste ben, ik ben tenslotte maar een mens.

Het was alsof ik alle boeken in alle bibliotheken had gelezen.

Maar ik kom voor je terug.

Ik zal in je ogen kijken, ik zal een eenvoudige betekenis zien.

Immers, zelfs een dwaas zal je raden.

Je zegt constant - er is iets mis met mij,

Maar dat heb ik vaker gehoord...

Ik vergeet steeds weer je naam, maar jij

Je komt nooit uit mijn, uit mijn hoofd;

En er was niemand in de buurt en het licht ging uit in de kamer.

Ik moet lang hebben geslapen, of misschien ook niet.

Ik vergeet steeds weer je naam, maar jij

Je komt nooit uit mijn, uit mijn hoofd;

En er was niemand in de buurt en het licht ging uit in de kamer.

Ik moet lang hebben geslapen, of misschien ook niet.