When the Walls Fell - Minsk

This night / Toward and empty sky a soul defies

Soaked in fire / Two paths collide

His head so low he cannot lift / An offering to death sublime

His eyes for you / In the sacred lines to follow

Upon the precipice, setting precedent

This space where nothing grows

Writhing in grey, wishing the woe away

Faces seen but never known

All the roads to strange paradise

Yet unknown, this sacred destruction

Oh child, your life, your will

Sinking feeling, where are you going now

We approach, an even-ing

We approach a horizon, another cycle of renewal

All our lives, waiting for this time, this release

The mourning has fallen, a balance returns, an even-ing

All our lives spent, waiting for this

Soaked in fire, an empty sky, death sublime, a soul defies this time

All our crimes, they have played out against us

Forget the finality, there is abundance here

Embrace the complexity, now cut the cord and release

Chipping away, away at the stone, building it all, always alone

An inroad into the calcified mind, the beginning of the end of these chains

that will bind

So we are, chipping away, so we could know

These scars of old left to mend in the cold

Discovering the essence, we harken the call / Oh child, your life, your will

Left for dead in this wasteland, the path unknown / Sinking feeling,

where are you going now

We carry on, without fear, the birds speak in tongues / A blinding light

returns, the Will set within

We will heed their beckoning, proceed with all we know / At the foot of the

hill, a sacrifice made, the will set within

We will harken the call, we will find a way

Yet we remain numb, with this placid facade

I will see through this, I will find a way

We will find our way

Beginning of the end

Deze nacht / Naar een lege hemel trotseert een ziel

Gedrenkt in vuur / Twee paden botsen

Zijn hoofd zo laag dat hij niet kan tillen / Een offer aan de dood subliem

Zijn ogen voor jou / In de heilige lijnen om te volgen

Op de afgrond, precedent scheppend

Deze ruimte waar niets groeit

In het grijs kronkelend, de wee weg wensend

Gezichten gezien maar nooit gekend

Alle wegen naar het vreemde paradijs

Toch onbekend, deze heilige vernietiging

Oh kind, jouw leven, jouw wil

Zinkend gevoel, waar ga je nu heen

We naderen, een avondje

We naderen een horizon, een nieuwe cyclus van vernieuwing

Ons hele leven, wachtend op deze tijd, deze release

De rouw is gevallen, er komt een balans terug, een avond

Ons hele leven hebben we hier op gewacht

Gedrenkt in vuur, een lege lucht, sublieme dood, een ziel tart deze keer

Al onze misdaden hebben zich tegen ons uitgespeeld

Vergeet de finaliteit, er is overvloed hier

Omarm de complexiteit, knip nu het snoer door en laat los

Afbreken, weg bij de steen, alles bouwen, altijd alleen

Een toegang tot de verkalkte geest, het begin van het einde van deze ketens

dat zal binden

Dus we zijn aan het chippen, dus we kunnen het weten

Deze littekens van weleer zijn achtergelaten om te herstellen in de kou

Als we de essentie ontdekken, horen we de oproep / Oh kind, je leven, je wil

Voor dood achtergelaten in deze woestenij, het pad onbekend / Zinkend gevoel,

waar ga je nu heen

We gaan door, zonder angst, de vogels spreken in tongen / Een verblindend licht

keert terug, de wil binnen

We zullen gehoor geven aan hun wenken, doorgaan met alles wat we weten / Aan de voet van de

heuvel, een offer gebracht, de wil binnen

We zullen de oproep beluisteren, we zullen een manier vinden

Toch blijven we verdoofd, met deze kalme façade

Ik zal hier doorheen kijken, ik zal een manier vinden

We zullen onze weg vinden

Het begin van het einde