To the Garish Remembrance of Failure - Minsk

Lifeless shells dance to the rhythm of the ego

Forced into freedom while blind to its wisdom

The monoliths scream emptiness, no power held within

Extract the wrath, the spectre of not fit to be

Chasing a never ending ending, neglecting the now

Lifeless shells dance to the rhythm of the ego

A seething retreating

Left to rot in the nether, rejecting the never

Monoliths scream emptiness, no power held within

You have not arrived, and you are blind

The stream hidden ‘neath the rose, hidden ‘neath the hollowed oak

Winds carry the dust of fossilized dreams

But they are blind

The child of the union, the lesser stone

Leaving the inner eye to guide, regret we leave you to die

Be not blind

Extract the wrath, the spectre of not fit to be

At the foot of the hill, a sacrifice made

To the garish remembrance of failure

White to green, peel away the sterile sheen

Blessed separation, the ending of the masquerade

Levenloze schelpen dansen op het ritme van het ego

Gedwongen tot vrijheid terwijl ze blind zijn voor zijn wijsheid

De monolieten schreeuwen leegte, geen kracht binnenin

Haal de toorn eruit, het spook van niet geschikt om te zijn

Een oneindig einde najagen, het nu negeren

Levenloze schelpen dansen op het ritme van het ego

Een ziedende terugtocht

Links om te rotten in de onderwereld, het nooit afwijzend

Monolieten schreeuwen leegte, geen kracht binnenin

Je bent niet aangekomen en je bent blind

De stroom verborgen 'onder de roos, verborgen 'onder de uitgeholde eik'

Winden dragen het stof van gefossiliseerde dromen

Maar ze zijn blind

Het kind van de unie, de minste steen

Het innerlijke oog latend om te leiden, het spijt ons dat we je laten sterven

Wees niet blind

Haal de toorn eruit, het spook van niet geschikt om te zijn

Aan de voet van de heuvel werd een offer gebracht

Om de opzichtige herinnering aan mislukking

Wit tot groen, verwijder de steriele glans

Gezegende scheiding, het einde van de maskerade