Almitra's Premonition - Minsk

To dream of death to dream of life

In the city of despair I found the living

To dream of life to dream of death

In the city of the living I found despair

I see the sun baked earth before me

The peaks beckon from afar

Their siren songs reverberate

Plains open before me and yet I wait

Within the walls of suffocating trepidation

Unfettered by the prophecy of experiencing death alone

We try our hand at shielding our faces from our mortality

We failed the sky and lost the movement and echo of stone

An ascension reveals unmatched fears as the haunting farce appears

Om te dromen van de dood tot een droom van het leven

In de stad van wanhoop vond ik de levenden

Om te dromen van het leven om te dromen van de dood

In de stad van de levenden vond ik wanhoop

Ik zie de zongebakken aarde voor me

De toppen wenken van verre

Hun sireneliedjes weergalmen

Vlaktes gaan voor me open en toch wacht ik

Binnen de muren van verstikkende schroom

Niet gehinderd door de profetie van alleen de dood te ervaren

We proberen ons gezicht te beschermen tegen onze sterfelijkheid

We faalden in de lucht en verloren de beweging en echo van steen

Een hemelvaart onthult ongeëvenaarde angsten terwijl de angstaanjagende farce verschijnt