Пожарные - Мика Ньютон

Пожарные приехать не успели…

Огонь уже лизал распахнутые раны

И нежно обнимал улыбчивое тело

Ты поздно поняла: он самый, самый, самый…

Ты поздно поняла, что ты его хотела,

А я не догоню, ведь ты была дурнушкой,

Зачем тебе, скажи, портрет Ален Делона?

Ты начала войну — взяла меня на мушку

И бросила фитиль в ведро с адеколоном

Пожарные приехать не успели…

Не прикатили на 3−4

А мы в огне горели и горели

Ведь мы с ним жили в одной квартире

Спасибо Ире.

Меня замучил сон: мы на другой планете

Вокруг одни поля и маки, маки, маки…

И я твое лицо увидела в газете

Часы сказали ля и таки, таки, таки…

И тут я поняла, что люди это клоны

И тут я поняла, тебя мне очень жалко

И бросила фитиль в ведро с адеколоном,

А у тебя была в кармане зажигалка…

Спасибо Ире…

De brandweer had geen tijd om aan te komen...

Het vuur likte al open wonden

En knuffelde zachtjes een lachend lichaam

Je realiseerde je laat: hij is de meest, meest, meest ...

Je realiseerde je laat dat je hem wilde,

En ik zal niet inhalen, omdat je een lelijk meisje was,

Waarom maak je bijvoorbeeld een portret van Alain Delon?

Je begon een oorlog - nam me onder schot

En gooide de pit in de emmer eau de cologne

De brandweer had geen tijd om aan te komen...

Rolde niet op 3-4

En we verbrandden en verbrandden in het vuur

Hij en ik woonden tenslotte in hetzelfde appartement

Bedankt Ira.

Ik werd gekweld door een droom: we zijn op een andere planeet

Rondom zijn velden en klaprozen, klaprozen, klaprozen...

En ik zag je gezicht in de krant

De klok zei la en zo, zo, zo...

En toen realiseerde ik me dat mensen klonen zijn

En toen realiseerde ik me dat ik medelijden met je heb

En gooide de pit in de emmer eau de cologne,

En je had een aansteker in je zak...

Bedankt Ira...