Tacita - Miguel Poveda, Moraíto Chico

Y una vez que te dije péiname Juana

Los peines me tiraste por la ventana

Navego contra temporales

Y una vez que te dije péiname Juana

Los peines me tiraste por la ventana

Navego contra temporales

Sin miedo a no volver

Con mi velero valiente

Y a mi gitana yo voy a ver

Las caracolas del fondo de la bahía

Suspiran por los corales de noche y día

No quiero que tú estés sola cuando de noche tú sueñas

No quiero que tus sueños se vayan por ahí y se pierdan

Yo quiero que estés conmigo y no te vayas de mi vera

Ay, ella es de Cádiz y es tierra de marineros

Ay, ella en la bahía me espera que cuando voy con mi velero

Las caracolas del fondo de la bahía

Suspiran por los corales de noche y día

Ay noche de mi luna oscura

Ay compañera de mis tardes

Que es sombra de mis pensamientos

Que es sangre de mi misma sangre

Y una vez que te dije péiname Juana

Los peines me tiraste por la ventana

En ooit heb ik je gezegd mijn haar te kammen, Juana

Je gooide de kammen uit het raam

Ik zeil tegen stormen

En ooit heb ik je gezegd mijn haar te kammen, Juana

Je gooide de kammen uit het raam

Ik zeil tegen stormen

Zonder angst om niet terug te komen

Met mijn dappere zeilboot

En ik ga mijn zigeuner zien

De schelpen op de bodem van de baai

Ze smachten dag en nacht naar de koralen

Ik wil niet dat je alleen bent als je 's nachts droomt

Ik wil niet dat je dromen naar buiten gaan en verdwalen

Ik wil dat je bij me bent en niet van mijn zijde wijkt

Oh, ze komt uit Cádiz en het is een land van zeelieden

Oh, ze wacht op me in de baai als ik met mijn zeilboot ga

De schelpen op de bodem van de baai

Ze smachten dag en nacht naar de koralen

Oh nacht van mijn donkere maan

Oh metgezel van mijn middagen

Wat is de schaduw van mijn gedachten?

Wat is bloed van mijn eigen bloed

En ooit heb ik je gezegd mijn haar te kammen, Juana

Je gooide de kammen uit het raam