Sí se puede - Miguel Bose

Sí se puede acostarse y al despertarse

Convencerse que la vida es sueño

Sí se puede dar aún menos de lo que es insuficiente

Y vender que no habra patria sin miseria ni hambre

Sí se puede claro que se puede como ya blindado

Sabe el aforado que nunca pasa nada

Y apunta al ciego al blanco del ojo

Y niegan la silla al enfermo y al cojo

Y mienten a diario en cada promesa

Y acusan al pobre de vivir en pobreza

Es tiempo es tiempo es tiempo de cambiaré…

Sí se puede ser invertebrado como manda el centro

A izquierda o a derecha

Sí se puede vía religiosamente al ciudadano

Libre por natura convertirle en un tarado

Y disparan al ciego justo al centro del ojo

Y le roban la silla al enfermo y al cojo

Y mienten a diario en toda y cada promesa

Y acusan al pobre de exhibir su pobreza

Y te armas de ira y cuando estalla paciencia

Te mamas y mandas el mundo entero a la mierda

Y al día siguiente solo en pleno domingo

Lees en los titulares siempre más y de lo mismo

Y te cagas todo te frustras en vano

Y te preguntas en qué momento todo esto se te fue de las manos

Y acabas rendido desilustusiasmado

Rodeado de amigos y en familia atrapado

Es tiempo es tiempo es tiempo de cambiare

Sistematicamente…

Ja, je kunt naar bed gaan en wanneer je wakker wordt

Overtuig jezelf dat het leven een droom is

Ja, u kunt zelfs minder geven dan onvoldoende is

En verkopen dat er geen thuisland zal zijn zonder ellende of honger

Ja, dat kan natuurlijk, zoals al gepantserd

De aforado weet dat er nooit iets gebeurt

En richt de blinden op het wit van het oog

En ze weigeren de stoel aan de zieken en de kreupelen

En ze liegen dagelijks over elke belofte

En ze beschuldigen de armen van het leven in armoede

Het is tijd, het is tijd, het is tijd om te veranderen...

Ja, u kunt ongewerveld zijn zoals het centrum dicteert

Naar links of naar rechts

Ja, je kunt de burger religieus volgen

Van nature vrij van hem, verander hem in een idioot

En ze schieten de blinde man recht in het midden van het oog

En ze stelen de stoel van de zieken en de kreupelen

En ze liegen dagelijks over elke belofte

En ze beschuldigen de armen van het tonen van hun armoede

En je wapent jezelf met woede en wanneer het geduld explodeert

Je zuigt en stuurt de hele wereld naar de hel

En de volgende dag alleen op zondag

Je leest in de koppen altijd meer en van hetzelfde

En je schijt alles, je raakt tevergeefs gefrustreerd

En je vraagt ​​je af wanneer dit allemaal uit de hand is gelopen

En uiteindelijk geef je je gedesillusioneerd over

Omringd door vrienden en familie opgesloten

Het is tijd, het is tijd, het is tijd om te veranderen

Systematisch…