Olvídame tú - Miguel Bose

Todas nuestras tardes son bajo estrellas escondidas

Luces que mi corazón se pensaría …

Desnudarme como soy siendo así como la arena

Que resbale en tu querer por dónde pueda

Darte para retenerte, recelar sino me miras

Cos tus ojos tu boca tu savia que es mía, mía

Responde a mi nombre si te lo susurran

Arranca de todo mi piel que es tan tuya

Que arda mi cuerpo si no estás conmigo amor

Olvídame tú que yo no puedo

No voy a entender el amor sin ti

Olvídame tú que yo no puedo

Dejar de quererte

Por mucho que lo intente no puedo

Olvídame tu…

Qué bonito cuando el sol derramó sobre nosotros

Esa luz que se apagó y que se perdía

Si tú quieres quiero yo, palpitar de otra manera

Que nos lleve sin timón lo que nos queda

Sentiremos tal vez frío si no existe poesía

En tus ojos tu boca tu savia que es mía, mía

Y el tiempo nos pasa casi inadvertido

Golpea con fuerza lo tuyo y lo mío

Qué pena ignorarlo y dejarlo perdido amor

Olvídame tú que yo no puedo

No voy a entender el amor sin ti

Olvídame tú que yo no puedo

Dejar de quererte

Por mucho que lo intente no puedo

Olvídame tú…

Olvídame tú que yo no puedo

No voy a entender el amor sin ti

Olvídame tú que yo no puedo

Dejar de quererte

Por mucho que lo intente no puedo

Olvídame tú…

Al onze avonden zijn onder verborgen sterren

Je ziet eruit zoals mijn hart zou denken...

Me uitkleden zoals ik ben, als het zand zijn

Laat het in je liefde glippen waar het maar kan

Geef je om je vast te houden, vermoed als je niet naar me kijkt

Want je ogen, je mond, je sap, dat is van mij, van mij

Reageer op mijn naam als er tegen je wordt gefluisterd

Scheur al mijn huid af die zo van jou is

Laat mijn lichaam branden als je niet bij me bent, liefde

Vergeet me, ik kan niet

Ik zal liefde niet begrijpen zonder jou

Vergeet me, ik kan niet

stop met van je te houden

Hoe hard ik ook mijn best doe, ik kan het niet

Vergeet me…

Wat fijn toen de zon op ons neerstortte

Dat licht dat uitging en verloren ging

Als je wilt, wil ik op een andere manier kloppen

Stuurloos wat we nog hebben

We kunnen het koud hebben als er geen poëzie is

In je ogen, je mond, je sap, dat is van mij, van mij

En de tijd gaat bijna onopgemerkt voorbij

Raak de jouwe en de mijne hard

Wat jammer om het te negeren en het verloren liefde achter te laten

Vergeet me, ik kan niet

Ik zal liefde niet begrijpen zonder jou

Vergeet me, ik kan niet

stop met van je te houden

Hoe hard ik ook mijn best doe, ik kan het niet

Vergeet me…

Vergeet me, ik kan niet

Ik zal liefde niet begrijpen zonder jou

Vergeet me, ik kan niet

stop met van je te houden

Hoe hard ik ook mijn best doe, ik kan het niet

Vergeet me…