Milano - Michele Bravi

Scende la pioggia

Sul Sabato sera

E sui finestrini

Si mischia la luce di una sirena

La vita attraversa

Io fermo ad un semaforo

Certe volte Milano somiglia

Ad una bambina che non ha paura

C'è un filo invisibile

Che ci lega stretti

E ci riporta sempre qui

Ancora un’altra volta

Non si può scappare da tutto per sempre

Prima o poi

La vita sai ti viene a cercare comunque

Anche a luci spente

Tutte quelle volte che provi a nasconderti

Non si può scappare da tutto per sempre

Da tutti per sempre

Siamo sospesi come lanterne

Piccole luci

Gigante ombre che tremano al vento

La pioggia è un vestito

Che devi saper mettere stasera

Milano ha due occhi

Da cui non ti puoi più nascondere

Non si può scappare da tutto per sempre

Prima o poi

La vita sai ti viene a cercare comunque

Anche a luci spente

Tutte quelle volte che provi a nasconderti

Non si può scappare da tutto per sempre

Da tutti per sempre

Tutte le mattine che non vedi il sole

In mezzo a una stazione piene di persone

Mentre ti nascondi in fondo ad una metro

Dentro una canzone

C'è un filo invisibile

Che ci lega stretti

E ci riporta sempre qui

Ancora un’altra volta

Non si può scappare da tutto per sempre

Prima o poi

La vita sai ti viene a cercare comunque

Anche a luci spente

Tutte quelle volte che provi a nasconderti

Non si può scappare da tutto per sempre

Da tutti per sempre

De regen valt

Op zaterdagavond

En op de ramen

Het licht van een sirene vermengt zich

Het leven kruist

Ik stop bij een stoplicht

Soms lijkt Milaan er wel op

Voor een klein meisje dat niet bang is

Er is een onzichtbare draad

Dat bindt ons stevig

En het brengt ons altijd terug hier

Nog een keer

Je kunt niet voor altijd van alles weglopen

Vroeger of later

Je weet toch dat het leven je komt zoeken

Zelfs met de lichten uit

Al die keren dat je je probeert te verbergen

Je kunt niet voor altijd van alles weglopen

Van iedereen voor altijd

We zijn opgehangen als lantaarns

Kleine lampjes

Gigantische schaduwen die trillen in de wind

Regen is een jurk

Die je vanavond moet weten aan te trekken

Milaan heeft twee ogen

Waarvoor je je niet langer kunt verbergen

Je kunt niet voor altijd van alles weglopen

Vroeger of later

Je weet toch dat het leven je komt zoeken

Zelfs met de lichten uit

Al die keren dat je je probeert te verbergen

Je kunt niet voor altijd van alles weglopen

Van iedereen voor altijd

Elke ochtend zie je de zon niet

Midden in een station vol mensen

Terwijl je je verstopt op de bodem van een meter

In een lied

Er is een onzichtbare draad

Dat bindt ons stevig

En het brengt ons altijd terug hier

Nog een keer

Je kunt niet voor altijd van alles weglopen

Vroeger of later

Je weet toch dat het leven je komt zoeken

Zelfs met de lichten uit

Al die keren dat je je probeert te verbergen

Je kunt niet voor altijd van alles weglopen

Van iedereen voor altijd