Holes - Michael Malarkey

In the old city now

All the clouds have turned brown

And the skyscrapers sway

And prepare to fall down

And in the evenings we sleepwalk these sidewalks alone

Return to our dim-lit rooms

And the drone of our bones

And these bodies we know

When we try to leave town

We just turn back around

And forget what we’re trying to leave anyhow

In the mornings we wake

To the birth of the light

Forgetting the night

And we go, and we work and we talk

And we laugh and pretend that we know

We’d rather be alone

So we crave the day

That we can’t escape

But the only way out of this place

Is too scary

So we stay

And these holes in our hearts

Are like diamonds to some

But to us, they’re just holes

And they’ll never go, no

And these holes in our hearts

Are like diamonds to some

But to us, they’re just holes

And they hurt

And they’ll never go, nooo

Hmmmmm…

If I could retrace the deeds

In my old trajectory

Then I’d be on my way out to see

But I tried so hard

To find something to believe

As they found the gaps in the holes

And they told me to solve

Where nothing would grow

When our minds fizzle out

When our skin has gone cold

When the oceans run red

When our stories unfold

Then we’ll disappear entirely

And nobody will know who we were at all

It’s the best way to fall

And return to this world as another

And wander this place like a stranger

Wondering why we’re here

So, we crave the day

That we can’t escape

But the only way out of this place

Is too scary

So we stay

And these holes in our hearts

Are like diamonds to some

But to us, they’re just holes

And they’ll never go, no

And these holes in our hearts

Are like diamonds to some

But to us, they’re just holes

And they hurt

And they’ll never go, nooo

These holes in our hearts

Are like diamonds to some

But to us, they’re just holes

And they’ll never go, no

These holes in our hearts

Are like diamonds to some

But to us, they’re just holes

And they hurt

And they’ll never go, nooo

Hmmmmm…

Nu in de oude stad

Alle wolken zijn bruin geworden

En de wolkenkrabbers zwaaien

En bereid je voor om te vallen

En 's avonds slaapwandelen we alleen over deze trottoirs

Keer terug naar onze schemerige kamers

En het gedreun van onze botten

En deze lichamen die we kennen

Wanneer we proberen de stad te verlaten

We draaien ons gewoon om

En vergeet wat we toch proberen te verlaten

's Ochtends worden we wakker

Naar de geboorte van het licht

De nacht vergeten

En we gaan, en we werken en we praten

En we lachen en doen alsof we het weten

We zijn liever alleen

Dus we snakken naar de dag

Waar we niet aan kunnen ontsnappen

Maar de enige manier om hier weg te komen

Is te eng

Dus we blijven

En deze gaten in ons hart

Zijn als diamanten voor sommigen

Maar voor ons zijn het maar gaten

En ze zullen nooit gaan, nee

En deze gaten in ons hart

Zijn als diamanten voor sommigen

Maar voor ons zijn het maar gaten

En ze doen pijn

En ze zullen nooit gaan, nooo

Hmmm…

Als ik de daden zou kunnen nagaan

In mijn oude traject

Dan zou ik op weg zijn om te zien

Maar ik heb zo hard geprobeerd

Iets vinden om te geloven

Toen ze de gaten in de gaten vonden

En ze zeiden dat ik het moest oplossen

Waar niets zou groeien

Wanneer onze geest uitdooft

Als onze huid koud is geworden

Wanneer de oceanen rood kleuren

Wanneer onze verhalen zich ontvouwen

Dan verdwijnen we helemaal

En niemand zal weten wie we waren

Het is de beste manier om te vallen

En keer terug naar deze wereld als een andere

En dwaal door deze plek als een vreemdeling

Vraagt ​​u zich af waarom we hier zijn

Dus we snakken naar de dag

Waar we niet aan kunnen ontsnappen

Maar de enige manier om hier weg te komen

Is te eng

Dus we blijven

En deze gaten in ons hart

Zijn als diamanten voor sommigen

Maar voor ons zijn het maar gaten

En ze zullen nooit gaan, nee

En deze gaten in ons hart

Zijn als diamanten voor sommigen

Maar voor ons zijn het maar gaten

En ze doen pijn

En ze zullen nooit gaan, nooo

Deze gaten in ons hart

Zijn als diamanten voor sommigen

Maar voor ons zijn het maar gaten

En ze zullen nooit gaan, nee

Deze gaten in ons hart

Zijn als diamanten voor sommigen

Maar voor ons zijn het maar gaten

En ze doen pijn

En ze zullen nooit gaan, nooo

Hmmm…