Everything's Burned - Michael Malarkey

Easily crushed up, kind of callow

Shoot the shutterbugs in Time’s Square

Peanut brittle in Candy Land

Archetypal brunette with hawks eye’s

A lion’s man and pale horse heart

Bit in mouth and ring in nose

Led by red, mistrusted instead

Burned

Crumpled and burned

When the rain crashes like a wildebeest herd

We follow will 'o the wisp’s through the rats and hogs

We span the velocity on bald eagle’s wings

Colour-blind schemes, motifs and themes

Faint scent of plaster, cracked alabaster

Turn your back on the stigmas

Let them walk their own stilts

Knock them out from under the walkers

But don’t spoil the family circus fun

There is a safety net

We’ll fall fine

Burned

And burning still, shredded and holy

Still, calm and withdrawn

Pulling in to push out

Whip and crack to taste from the purple panther

Dizzy as Plumb Street

The saxophone player on Fifth Avenue he got a band now

Running wild through The Pound from the bloodhounds

Running wild through The Pound from the bloodhounds

Burned

But it’s not my turn to challenge the fire queen

Aerial map of the skin

The delicate sounds of downtown

Even the asphalt and silicone have voices, gothic panes

Lined skin, serenades

Crystal ball eyes, cold lights, warm colours

If you bounce to the rhythm, you will never get numb

Gemakkelijk verpletterd, soort van calllow

Schiet de shutterbugs op Time's Square

Peanut bros in Candy Land

Archetypische brunette met haviksogen

Een leeuwenman en een bleek paardenhart

Bit in mond en ring in neus

Aangevoerd door rood, in plaats daarvan gewantrouwd

verbrand

Verfrommeld en verbrand

Wanneer de regen neerstort als een kudde gnoes

We volgen will 'o the dwaallichtjes door de ratten en zwijnen

We overspannen de snelheid op de vleugels van de Amerikaanse zeearend

Kleurenblinde schema's, motieven en thema's

Vage geur van gips, gebarsten albast

Keer de stigma's de rug toe

Laat ze op hun eigen stelten lopen

Sla ze onder de rollators uit

Maar verpest het familiecircusplezier niet

Er is een vangnet

We vallen goed

verbrand

En nog steeds brandend, versnipperd en heilig

Toch kalm en teruggetrokken

Intrekken om eruit te duwen

Klop en kraak naar smaak van de paarse panter

Duizelig als Plumb Street

De saxofonist op Fifth Avenue heeft nu een band

Wild rennen door The Pound van de bloedhonden

Wild rennen door The Pound van de bloedhonden

verbrand

Maar het is niet mijn beurt om de vuurkoningin uit te dagen

Luchtkaart van de huid

De delicate geluiden van het centrum

Zelfs het asfalt en de siliconen hebben stemmen, gotische ruiten

Gevoerde huid, serenades

Kristallen bologen, koude lichten, warme kleuren

Als je op het ritme stuitert, word je nooit verdoofd