Kabelimatsid - Metsatöll

Kivi kivile kõmatas

Viha vaia ta virutas

Müüri murdu ta murendas

Raiu raiska ta ribadeks

Rebi maha müüri murdu

Kuradi kivine kirstu

Müürid seisavad vaikides tuimalt

Ega austust ei avalda seinad

Pühapaigale rajatud julmalt

Iga kivi on õhkamas leina

Veel kiiskamas tummalt kolm ava

Kuhu peadpidi müüri said maetud

Mehepojad, kes öösiti sala

Lõhkusid seinad, mis kurjast said laetud

Müürid maha, üks-kaks-kolm

Selja taha jääb vaid tolm

Siis kui kuu on kasvanud priskeks

Ja tal julgust on pimedust lüüa

Üks hing rahu otsides viskleb

Teine seinasid kraapida püüab

Kolmas ahelaid kolistab aplalt

Ja kui vahel ka aega jääb üle

Kive katuselt sikutab vapralt

Klaase seal kriipides katkestab küüned

Aina edasi kisklevad pinged

Aastast aastasse rahutus tüürib

Alles asu siis annavad hinged

Kui kord lõplikult langevad müürid

De steen raakte de steen

Angst sloeg hij

Hij heeft de muur afgebroken

Ik snij het in reepjes

Scheur de gebroken muur af

Verdomde rotsachtige doodskist

De muren staan ​​stil in stilte

Noch tonen de muren respect

Op brute wijze gebouwd op het heiligdom

Elke steen blaast verdriet

Nog drie gaten in het donker

Waar de muur ondersteboven werd begraven

Zonen van mannen die in het geheim 's nachts

De muren die van kwaad werden beschuldigd, werden afgebroken

Muren neer, één-twee-drie

Er zit alleen stof achter

Dan is de maan uitgegroeid tot een plons

En hij heeft de moed om de duisternis te overwinnen

Eén ziel gooit op zoek naar vrede

Een ander probeert aan de muren te krabben

De derde ketting beweegt van het applaus

En soms is er tijd over

De stenen van het dak zwaaien dapper heen en weer

Krabben aan de bril daar breekt de nagels

Spanningen blijven groeien

Van jaar tot jaar heerst er rusteloosheid

Alleen dan zullen de zielen geven

Zodra de muren eindelijk vallen