Vaid vaprust - Metsatöll

Jah, merevahust murdu sööb purjelaeva rind

Täis terashalli väge on iga mehe hing

Kui vahuvalgeid laineid löövad iilid üle pea

Ei pelgu tunne mehed, ei hirmu nime tea

Kui veripunast koitu neelab meremehe silm

Siis vaba on me vaim ja vaba on me hing

Kui vajub raskelt randa see merelaeva voor

Siis võõra ranna lehka veab iga sõõmupaar

Ei toeta käsi mõõka, ei oda hoia klann

Ent kui tarvis, haarab tera iga rusik', raevus ramm

Kui veripunast koitu neelab meremehe silm

Siis vaba on me vaim ja vaba on me hing

Ei pelgu tunne süda, ei rajalt eksi samm

Vaid vaprust seitse sülda ja vabatmehe ramm

On meresoolast vettind' minu tuulest paakund kuub

On tormilained räsind', tüügashabe mõõtmas tuult

Kui silmapiiri poole vaob purjelaeva mast

On igamehe mõtted kus meremehe kast —

Üks peotäis mulda oma koduaia alt

Vahe tera, tükk leiba ja kiri armsamalt

Kui veripunast koitu neelab meremehe silm

Siis vaba on me vaim ja vaba on me hing

Ei pelgu tunne süda, ei rajalt eksi samm

Vaid vaprust seitse sülda ja vabatmehe ramm

Ei pelgu tunne süda, ei rajalt eksi samm

Vaid vaprust seitse sülda ja vabatmehe ramm

Ja, de borst van een zeilschip eet het schuim van de zee

Volledige staalgrijze kracht is de ziel van elke man

Wanneer bloedzuigers schuimende witte golven boven hun hoofd slaan

Mannen kennen geen angst, kennen geen naam van angst

Wanneer het oog van de zeeman de bloedrode dageraad inslikt

Dan is onze geest vrij en onze ziel vrij

Wanneer deze ronde van een zeeschip zwaar zinkt op het strand

Dan nemen elke paar slokjes je mee naar een buitenlands strand

Geen hand ondersteunt het zwaard, geen speer houdt de clan vast

Maar als het moet, grijpt het mes elke vuist, een ram in woede

Wanneer het oog van de zeeman de bloedrode dageraad inslikt

Dan is onze geest vrij en onze ziel vrij

Het hart kent geen angst, geen stap wijkt af van het pad

Slechts zeven vademen van moed en ram van een vrije man

Er is zeezout water in mijn door de wind geblazen cape

Er zijn stormgolven die ruisen, een wrattige baard die de wind meet

Wanneer de mast van een zeilschip naar de horizon drijft

Er zijn de gedachten van elke man waar een zeemanskist...

Een handvol aarde uit je achtertuin

Een korreltje brood, een stukje brood en een zoetere letter

Wanneer het oog van de zeeman de bloedrode dageraad inslikt

Dan is onze geest vrij en onze ziel vrij

Het hart kent geen angst, geen stap wijkt af van het pad

Slechts zeven vademen van moed en ram van een vrije man

Het hart kent geen angst, geen stap wijkt af van het pad

Slechts zeven vademen van moed en ram van een vrije man