Князь водных крыс - Мегаполис

Мой дом — за черным камышом, над тинистым прудом.

Я в тихом логове своем лежу до темноты,

пока июль по берегам не сдержит воробьиный гам, —

и вот они пусты.

Деревня спит, и над водой лишь комаров незримый рой,

мышей летучих писк глухой и поздней рыбы плеск.

И я теку не шевелясь, в тени парчовой растворясь,

опаловый, жемчужный князь, ночных видений Крез.

Mijn huis ligt achter het zwarte riet, boven de modderige vijver.

Ik lig in mijn stille hol tot het donker wordt,

tot juli langs de oevers houdt het kabaal van mussen niet tegen, -

en hier zijn ze leeg.

Het dorp slaapt, en boven het water hangt alleen een onzichtbare zwerm muggen,

vleermuizen piepen doof en late vissen spetteren.

En ik stroom zonder te bewegen, oplossend in de brokaatschaduw,

opaal, parelprins, nachtvisioenen Croesus.