Рождественский романс - Мегаполис

Плывет в тоске необъяснимой

среди кирпичного надсада

ночной кораблик негасимый

из Александровского сада,

ночной фонарик нелюдимый,

на розу желтую похожий,

над головой своих любимых,

у ног прохожих.

Плывет в тоске необъяснимой

пчелиный хор сомнамбул, пьяниц.

В ночной столице фотоснимок

печально сделал иностранец.

и выезжает на Ордынку

такси с больными седоками,

и мертвецы стоят в обнимку

с особняками.

Плывет в тоске замоскворецкой

пловец в несчастие случайный,

блуждает выговор еврейский

на желтой лестнице печальной,

и от любви до невеселья

под Новый год, под воскресенье,

плывет красотка записная,

своей тоски не объясняя.

Плывет в глазах холодный вечер,

дрожат снежинки на вагоне,

морозный ветер, бледный ветер

обтянет красные ладони,

и льется мед огней вечерних,

и пахнет сладкою халвою,

ночной пирог несет сочельник

над головою.

Твой Новый год по темно-синей

волне средь шума городского

плывет в тоске необъяснимой,

как будто жизнь качнется снова,

как будто будут свет и слава,

удачный день и вдоволь хлеба,

как будто жизнь качнется вправо,

качнувшись влево.

Drijft in onverklaarbare angst

in het midden van een stenen tuin

nachtboot onuitblusbaar

van Alexandertuin,

nacht zaklamp ongezellig,

vergelijkbaar met een gele roos,

over de hoofden van uw dierbaren,

aan de voeten van voorbijgangers.

Drijft in onverklaarbare angst

koor van slaapwandelaars, dronkaards.

Foto in de nachthoofdstad

helaas deed de buitenlander.

en vertrekt naar Ordynka

taxi met zieke ruiters,

en de doden staan ​​in een omhelzing

met herenhuizen.

Drijft in Zamoskvoretskaya verlangen

zwemmer in ongeluk ongeval,

Uitspraak van dwalen joods

op de trieste gele trap,

en van liefde tot verdriet

op oudejaarsavond, op zondag,

schoonheidsnoot drijft,

zonder je angst uit te leggen.

Een koude avond zweeft in de ogen,

sneeuwvlokken trillen op de koets,

ijzige wind, bleke wind

wikkelt rode handpalmen

en de honing van avondlicht stroomt,

en ruikt naar zoete halva,

nachtcake draagt ​​kerstavond

over je hoofd.

Jouw nieuwjaar in donkerblauw

zwaai te midden van het lawaai van de stad

zweeft in een onverklaarbaar verlangen,

alsof het leven weer zal zwaaien,

alsof er licht en heerlijkheid zou zijn,

goede dag en veel brood,

alsof het leven naar rechts zwaait,

naar links zwaaiend.