Le jour où j'ai arrêté le rap - Medine

Le rap c’est la techno parade, les rappeurs croient que la Terre est plate

Paraîtrait qu’en Malaisie on croise les sosies de Tupac

MTV, Malaise TV, je les regarde à la télé

Moi j’suis qu’une demoiselle d’honneur, mieux habillée qu’la mariée

Mille fois j’ai arrêté le rap, mille j’ai recommencé

Quand j’ai trouvé toutes les réponses, toutes les questions avaient changé

On m’a dit «T'es d’Normandie, tu ne passeras pas l’année, on s’inscrit pas au

prix Goncourt avec le contenu d’une BD»

Les prétentions d’un cheval de course, les résultats d’un âne

C’est l’image de mon parcours, entre obstacle et peaux d’bananes

Mais est ce que le disque qui marche, c’est le meilleur disque?

Les prostituées les plus demandées c’est pas toujours les plus belles filles

J’aime cette musique même quand elle ressemble à la pop

Mais j’me méfie d’elle, comme d’un garagiste aux ongles propres

Que des vendeurs de vertu, qu’ont pas d'échantillon sur eux

Leurs émissions sont plus nocives qu’les émissions de CO2

Un emballage différent mais c’est toujours les mêmes conneries

J’entends que d’la merde toute la journée, comme un tableau d’galerie

J’voulais faire des films d’auteur, quand tout le monde fait des films d’action

C’est ainsi qu’le rap conscient est devenu une malédiction

On ne reproche pas à son prochain de faire le bien

Eux, ils veulent téter le lait, moi j’veux mordiller le sein

Éclaté dans la machine comme un putain de fade alcoolique

J’m’intéresse pas aux SDF, mais à ceux qui les fabriquent

J’me fabrique pas d’problèmes de cœur, j’ai encore des problèmes de fric

Qu’est ce que j’ai pu être naïf à croire au pouvoir d’la musique

J’dois avoir le syndrome du rappeur qu’a rien à dire

Néglige l’estomac du pauvre et soulage la conscience du riche

Béni soit le jour où j’ai arrêté le rap de pompeux

C’est le même jour où j’ai appris à mon encontre

Qu’il n’y a qu’une seule moitié du peuple qui gueule

Et toujours, c’est l’autre moitié qui vote

J’ai plus envie d’les contredire, j’attends qu’ils changent d’avis

J’veux plus mourir pour mes idées, aujourd’hui j’veux en vivre

Car mourir pour ses idées, ça veut pas dire qu’elles sont toutes bonnes

J’crois qu’Adam et Ève auraient dû manger l’serpent, pas la pomme

Je ne suis ni une excuse ni un exemple

Si t’as le cerveau qui s’enrhume, de tout ça je veux être exempt

Je ne diffuse que endorphine et stéroïdes pour émotions

J’suis celui qui dans les sondages répondra «sans opinion»

C’est pas d’ma faute,, j’peux plus mener le combat d’un autre

J’veux pas avoir d'érection avec les testicules d’un autre

Des pseudo-, tout ça rien qu’pour plaire au groupe

Partir dans l’humanitaire pour soigner son chagrin d’amour

J’veux pas parler du changement, poto moi j’veux l’incarner

C’est pour ça que je vide mon encre et que j’remplis mes carnets

Plus d’vingt piges, mon public m'écoute entre père et fils

J’suis l’MC avec la dégaine d’un pilier de rugby

, accent circonflexe

Toujours le visage circonspect

Ça m'écoute depuis les cornflex, t'étais pas encore circoncié

Pas d’révolution, j’parle comme au café du commerce

J’arrêterais l’rap à 18h, comme une manif de fonctionnaires

Paraît que dans la tête, ça se voit quand même sur la gueule

Si j’vois l’rap comme au premier date, c’est que j’suis atteint d’Alzheimer

Rap is techno parade, rappers geloven dat de aarde plat is

Het lijkt erop dat we in Maleisië Tupac-lookalikes tegenkomen

MTV, Malaise TV, ik kijk ze op TV

Ik, ik ben gewoon een bruidsmeisje, beter gekleed dan de bruid

Duizend keer stopte ik met rap, duizend keer begon ik opnieuw

Toen ik alle antwoorden vond, waren alle vragen veranderd

Ik kreeg te horen: "Je komt uit Normandië, je haalt het jaar niet, we schrijven ons niet in voor de

Goncourt-prijs met de inhoud van een stripverhaal"

De beweringen van een renpaard, de resultaten van een ezel

Dit is het beeld van mijn reis, tussen obstakels en bananenschillen

Maar is de plaat die werkt de beste plaat?

De meest gevraagde prostituees zijn niet altijd de mooiste meisjes

Ik hou van deze muziek, zelfs als het als pop klinkt

Maar ik vertrouw haar niet, zoals een monteur met schone vingernagels

Alleen deugdverkopers, die geen monster hebben

Hun uitstoot is schadelijker dan de uitstoot van CO2

Andere verpakking maar nog steeds dezelfde bullshit

Ik hoor de hele dag shit, zoals een schilderij in een galerij

Ik wilde auteursfilms maken, terwijl iedereen actiefilms doet

Zo werd bewuste rap een vloek

Men verwijt de naaste niet dat hij goed doet

Zij, zij willen aan de melk zuigen, ik wil aan de borst knabbelen

Barst in de machine als een verdomde drank

Ik ben niet geïnteresseerd in daklozen, maar in degenen die ze maken

Ik maak geen hartproblemen, ik heb nog steeds geldproblemen

Hoe naïef had ik kunnen zijn om in de kracht van muziek te geloven

Ik moet het syndroom hebben van de rapper die niets te zeggen heeft

Verwaarloost de maag van de armen en verlicht het geweten van de rijken

Gezegend is de dag dat ik stop met pompeus rappen

Het is dezelfde dag dat ik tegen mij leerde

Dat slechts de helft van de mensen schreeuwt

En altijd is het de andere helft die stemt

Ik wil ze niet meer tegenspreken, ik wacht tot ze van gedachten veranderen

Ik wil niet langer sterven voor mijn ideeën, vandaag wil ik ervan leven

Want sterven voor je ideeën betekent niet dat ze allemaal goed zijn

Ik denk dat Adam en Eva de slang hadden moeten eten, niet de appel

Ik ben geen excuus noch een voorbeeld

Als je een koud brein hebt, wil ik hiervan verlost zijn

Ik laat alleen endorfines en steroïden vrij voor emoties

Ik ben degene die in de peilingen "geen mening" zal antwoorden

Het is niet mijn schuld, ik kan het gevecht van een ander niet meer leiden

Ik wil geen erectie met de testikels van iemand anders

Pseudo-, dat allemaal om de groep te plezieren

Naar humanitair werk gaan om zijn verdriet te genezen

Ik wil niet praten over de verandering, bro, ik wil het belichamen

Daarom leeg ik mijn inkt en vul ik mijn notitieboekjes

Meer dan twintig jaar oud, mijn publiek luistert naar mij tussen vader en zoon

Ik ben de MC met de quickdraw van een rugbypilaar

, circumflex accent

Altijd op hun hoede gezicht

Het luistert naar me sinds de cornflexen, je was nog niet besneden

Geen revolutie, ik praat zoals in café du commerce

Ik zou de rap om 18.00 uur stoppen, als een demonstratie van ambtenaren

Het lijkt erop dat het in het hoofd nog steeds op het gezicht te zien is

Als ik rap zie zoals op de eerste date, is dat omdat ik Alzheimer heb