Du panjshir à harlem - Medine

J’en ai passé des soirées comme celle-ci à regarder

Le ciel illuminé par les tirs de mortier

48 ans de ma vie sur cette planète

Et je revois mon pays en fouillant bien dans ma tête

Mais ma mémoire me trahit comme mes alliés

Des souvenirs qui n’attendent que d'être coloriés

Et Kaboul reste présente autant que la guerre

D’abord les Russes et puis mes propres frères

J’en ai passé des soirées comme celle-ci à décrocher

Le téléphone incessant qui menace de me tuer

Trois décennies et neuf années sur la Terre

Je repense à mon parcours et ma descente aux enfers

Récemment ils s’en sont pris à ma famille

Alors je vis séparément de ma femme et mes filles

Logé dans un hôtel au cœur de Manhattan

J’attends patiemment comme le font les montagnes

Commandant d’une armée de paysans

Cultivateurs de la terre de boulangers et d’artisans

Une poignée d’hommes libres comme le vent

D’adolescents, avec la guerre dans le sang

J’ai passé ma jeunesse dans le camp des résistants

Je voulais être architecte ingénieur d’Afghanistan

Mais certainement pas un homme politique

Un chef de guerre, une figure emblématique

1965 fut l’année

De l’aveugle qui voit mais le martyr a sonné

Je le sais plus que tout désormais

Que je serais mort avant de voir mon peuple en paix

C’est de famille de mourir violemment

Mon père et ses frères et à mon tour maintenant

J’aurai tenté de laisser un monde meilleur

Plus de justice pour les gens de couleur

Un jour ou l’autre je payerai de mon sang

Le prix d’une liberté arrachée à l’innocent

Inutile de s’enfuir de notre mort

On ne s'échappe jamais du filet de notre sort

L’Islam: mon seul rempart dans cette vie

Une religion de paix c’est de terreur qu’on la qualifie

Je prends mon rôle comme un don venu du ciel

Et quand ça tourne mal je tends les mains vers le ciel

De retour du berceau de l’humanité

Un pèlerinage nécessaire qui m’a rendu mon humanité

L’immunité de l’Afro-américain

Qui combat pour ses frères à la recherche du bien

Depuis ma rupture avec la Nation

J’en suis venu à me poser tout un tas de questions

Le genre de questions sur le sens de ma mission

«Et si les Blancs n'étaient pas tous des démons ?»

Je sais pertinemment où ces idées me conduiront

Vers une mort certaine ou en erreur elles m’induiront

Et peut importe désormais où j’irai

Parsemés d’embûches sont les chemins de la vérité

La capitale est sous contrôle taliban

Des étudiants du Livre qui le comprennent comme des ânes

C’est toute une nation qui part en fumée

Des dirigeants corrompus et leurs promesses consumées

Nos sœurs et nos mères interdites d'éducation

Plus qu’un pas en arrière pour ma civilisation

Indifférence totale de l’Occident

Qui croit encore que la guerre se déroule sans incident

Ma résistance telle une bouteille à la mer

Qui s'échoue sur une île inhabitée comme le désert

Mais il reste en mon peuple assez d’espoir

Pour maintenir les rangs changer le cours de l’histoire

Et les médias m’assimileront à la haine

Le Noir énervé au moindre mouvement dégaine

Précurseur du soulèvement des ghettos

Et responsable incontesté des émeutes à Soweto

Comprenez-moi les Blancs ont brisé ma vie

Assassiné mon paternel et démantelé ma famille

Des familles d’accueil au redressement dans des maisons

De l’escroc d’Harlem jusqu'à la case prison

Tout est de façon pour que le Noir échoue

Désillusion comme de faire croire que nous sommes nés dans des choux

Alors je vis chaque jour comme le dernier

Et spécule sur mon propre décès

Dimanche le 9ème jour de septembre

J’ai rendez-vous avec la presse du monde arabe dans l’antichambre

Deux reporters sympathiques en apparence

Aux visages trop souriants qui inspirent la méfiance

Dimanche 21ème jour de février

Je me rends à l’Audubon Ballroom sans me faire prier

Le public m’attend alors je me presse

Une série de rendez-vous dominicale, sans la presse

Dans ma carrière de militaire qui résiste

J’ai eu l’honneur de rencontrer des centaines de journalistes

Mais aucun qui venait de l’Arabie

Alors expliquez-moi pourquoi ils m’interrogent aujourd’hui?

Je retrouve mon équipe dans les coulisses

Le révérend sera absent mais mon assistant novice

Le remplacera le temps d’un discours

Le temps qu’on vérifie les portes de secours

Poignée de main solennelle, embrassade fraternelle

Je maintiens mes distances d’un réflexe habituel

«Que la paix soit avec vous voyageur»

«Que la paix soit avec toi Massoud le Sauveur»

Ces derniers temps j’ai fait office de lampe-torche

Pour éclairer mon peuple, sorti la langue de ma poche

Mais je sais bien qui complote autour de moi

En plus des anciens coreligionnaires, ça pue la CIA

«Admiratif d’un combat hors du commun

Je vous salue frère Massoud de la part de tous les miens»

«Peut-être avez-vous quelques questions à poser?

Faisons besogne avant que l’heure de prier vienne s’imposer»

Depuis mon arrivée sur scène des hommes étranges me fixent

Des têtes inconnues dans les meetings de Malcolm X

«Que la paix soit avec vous frères et sœurs»

«Que la paix soit avec toi notre frère pasteur»

«Dites-moi commandant êtes vous prêt à mourir?

Croyez-vous que votre esprit méritera le martyr ?»

«Mais qui êtes-vous?

Quel genre de question posez-vous?

Et pourquoi la caméra n’est pas branchée mais sur vous ?»

Mais soudain au dixième rang c’est la cohue

«Arrête de fouiller dans ma poche négro tu crois que j’t’ai pas vu ?»

«Calmez-vous mes frères soyez disciplinés

Reprenez votre place que l’on puisse continuer»

Des ceintures d’explosifs contre le ventre

Ils acclament la grandeur de Dieu et mettent fin à l’attente

Et dans la pièce des fragments de peau se déchirent

Ce soir le lion est mort dans la vallée du Panjshir

J’allais poursuivre mais j’aperçois un homme armé

Je crois que c’est un noir, il sont plusieurs à s'énerver

Saisissant les évènements, un dernier sourire assez noir

Assassiné par ses frères fut la Panthère noire

De Massoud à Malcom, du Panjshir à Harlem

Le combat reste le même

Ik heb zulke nachten doorgebracht met kijken

De lucht verlicht door mortiervuur

48 jaar van mijn leven op deze planeet

En ik zie mijn land weer, diep gravend in mijn hoofd

Maar mijn geheugen verraadt mij als mijn bondgenoten

Herinneringen die wachten om gekleurd te worden

En Kabul blijft net zo aanwezig als de oorlog

Eerst de Russen en dan mijn eigen broers

Ik heb zulke nachten doorgebracht met onthaken

De constante telefoon die me dreigt te doden

Drie decennia en negen jaar op aarde

Ik denk terug aan mijn reis en mijn afdaling naar de hel

Onlangs gingen ze achter mijn familie aan?

Dus ik woon apart van mijn vrouw en dochters

Verbleven in een hotel in hartje Manhattan

Ik wacht geduldig zoals de bergen doen

Commandant van een boerenleger

Cultivatoren van het land van bakkers en ambachtslieden

Een handvol vrije mannen houdt van de wind

Tieners, met oorlog in hun bloed

Ik bracht mijn jeugd door in het verzetskamp

Ik wilde een ingenieur-architect uit Afghanistan worden

Maar zeker geen politicus

Een krijgsheer, een iconisch figuur

1965 was het jaar

Van de blinde man die ziet, maar de martelaar heeft gebeld

Ik weet nu meer dan wat dan ook

Dat ik dood zou zijn voordat ik mijn volk in vrede zou zien

Het is familie om op gewelddadige wijze te sterven

Mijn vader en zijn broers en nu ben ik aan de beurt

Ik probeerde een betere wereld achter te laten

Meer gerechtigheid voor gekleurde mensen

Op een dag zal ik betalen met mijn bloed

De prijs van een vrijheid die van de onschuldigen is afgenomen

Het is niet nodig om weg te rennen voor onze dood

We ontsnappen nooit aan het net van ons lot

Islam: mijn enige bolwerk in dit leven

Een religie van vrede wordt terreur genoemd

Ik neem mijn rol als een geschenk uit de hemel

En als het fout gaat, reik ik mijn handen uit naar de hemel

Terug uit de bakermat van de mensheid

Een noodzakelijke pelgrimstocht die me mijn menselijkheid teruggaf

Afro-Amerikaanse immuniteit

Die vecht voor zijn broers op zoek naar het goede?

Sinds mijn breuk met de Nation

Ik kwam mezelf een heleboel vragen stellen

Het soort vragen over de betekenis van mijn missie

'Wat als blanken niet allemaal demonen waren?'

Ik weet waar deze ideeën me zullen brengen

Naar een zekere dood of in de fout zullen ze me leiden

En het maakt nu niet uit waar ik heen ga

Bezaaid met valkuilen zijn de paden van de waarheid

De hoofdstad staat onder controle van de Taliban

Studenten van het Boek die het begrijpen als ezels

Het is een hele natie die in rook opgaat

Corrupte heersers en hun gebroken beloften

Onze zussen en moeders mogen geen onderwijs volgen

Nog een stap terug voor mijn beschaving

Totale onverschilligheid van het Westen

Wie gelooft nog steeds dat de oorlog saai is?

Mijn weerstand als een fles in de zee

Wie spoelt aan op een onbewoond eiland zoals de woestijn?

Maar er is nog genoeg hoop in mijn volk

Om rangen te behouden, verander de loop van de geschiedenis

En de media zullen me gelijkstellen met haat

Het boze zwart trekt bij de minste beweging

Voorloper van de getto-opstand

En onbetwist verantwoordelijk voor de rellen in Soweto

Begrijp me, blanke mensen hebben mijn leven gebroken

Mijn vader vermoord en mijn familie ontmanteld

Van pleeggezinnen tot ommekeer in tehuizen

Van Harlem-boef tot gevangenis

Het is allemaal een manier voor de zwarte om te falen

Teleurstelling zoals doen alsof we in kool zijn geboren

Dus ik leef elke dag als de laatste

En speculeren over mijn eigen dood

Zondag 9 september

Ik heb een afspraak met de pers van de Arabische wereld in de voorkamer

Twee ogenschijnlijk vriendelijke verslaggevers

Met overdreven lachende gezichten die wantrouwen wekken

Zondag 21 februari

Ik ga naar de Audubon Ballroom zonder te worden gevraagd

Het publiek wacht op me, dus ik schiet op

Een reeks zondagse afspraken, zonder de pers

In mijn militaire carrière die weerstand biedt

Ik had de eer honderden journalisten te ontmoeten

Maar niemand die uit Arabië kwam

Dus leg me uit waarom ze me vandaag ondervragen?

Ik ontmoet mijn team achter de schermen

De dominee zal afwezig zijn, maar mijn beginnende assistent

Het zal de tijd van een toespraak vervangen

Tijd om de vluchtdeuren te controleren

Plechtige handdruk, broederlijke omhelzing

Ik houd afstand van een gebruikelijke reflex

"Vrede zij met u reiziger"

"Vrede zij met u Massoud de Verlosser"

De laatste tijd fungeer ik als een zaklamp

Om mijn volk te verlichten, haal de tong uit mijn zak

Maar ik weet wie er om me heen smeedt

Naast voormalige geloofsgenoten stinkt het naar de CIA

"Een buitengewoon gevecht bewonderen

Ik groet u broeder Massoud van al mijn volk"

“Misschien heb je nog wat vragen?

Laten we aan het werk gaan voordat de tijd om te bidden komt."

Sinds ik op het podium kwam, staren vreemde mannen me aan

Onbekende gezichten bij Malcolm X-bijeenkomsten

"Vrede zij met u broeders en zusters"

"Vrede zij met u onze broeder pastoor"

'Vertel me commandant, bent u klaar om te sterven?

Gelooft u dat uw geest het martelaarschap zal verdienen?"

"Maar wie ben jij?

Wat voor vraag stel je?

En waarom staat de camera niet aan maar op jou?"

Maar ineens op de tiende rij is het een crush

"Stop met graven in mijn zak, nigga, denk je niet dat ik je gezien heb?"

"Rustig mijn broeders, wees gedisciplineerd"

Neem je plaats in zodat we verder kunnen”

Explosieve banden tegen de buik

Ze begroeten de grootheid van God en beëindigen het wachten

En in de kamer fragmenten van skin tear

Vannacht stierf de leeuw in de Panjshir-vallei

Ik wilde achtervolgen, maar ik zie een gewapende man

Ik denk dat het een zwarte is, er zijn er meerdere om boos te worden

De gebeurtenissen grijpend, een laatste nogal zwarte glimlach

Vermoord door zijn broers was de Black Panther

Van Massoud tot Malcom, van Panjshir tot Harlem

De strijd blijft hetzelfde